Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Zawód: Opiekunka dziecięca
Opiekunka zajmująca się dzieckiem, u którego pojawiły się ból brzucha, wymioty i biegunka, powinna zadbać, aby było ono
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'nawadniane' jest prawidłowa, ponieważ w przypadku dzieci z bólami brzucha, wymiotami i biegunką najważniejszym aspektem opieki jest zapobieganie odwodnieniu. Dzieci są znacznie bardziej narażone na odwodnienie niż dorośli, ponieważ ich ciała zawierają większy procent wody w stosunku do masy ciała. Wymioty i biegunka prowadzą do szybkiej utraty płynów oraz elektrolitów. W takich sytuacjach należy zapewnić dziecku regularne nawadnianie, najlepiej za pomocą roztworów elektrolitowych dostępnych w aptekach, które pozwalają na szybsze uzupełnienie niedoborów. Warto również obserwować objawy odwodnienia, takie jak suchość w ustach, brak elastyczności skóry czy zmniejszenie ilości oddawanego moczu. Praktycznym przykładem wdrożenia zasad nawadniania może być podawanie małych ilości płynów co kilka minut, co jest bardziej skuteczne niż próba wypicia dużej ilości na raz. Standardy opieki zdrowotnej zalecają także, aby w przypadku nasilenia objawów lub pogorszenia stanu dziecka zasięgnąć porady specjalisty.
Odpowiedzi takie jak 'inhalowane', 'dokarmiane' oraz 'cewnikowane' nie są odpowiednie w kontekście opieki nad dzieckiem z bólami brzucha, wymiotami i biegunką. Inhalacja jest metodą terapeutyczną stosowaną głównie w przypadku problemów z układem oddechowym, takich jak astma czy alergie, i nie ma zastosowania w przypadkach problemów żołądkowo-jelitowych. Wykorzystywanie inhalatorów w takiej sytuacji mogłoby prowadzić do niepotrzebnych komplikacji, a ich zastosowanie byłoby całkowicie nieadekwatne w kontekście symptomów układu pokarmowego. Dokarmianie dziecka w stanie osłabienia spowodowanym biegunką i wymiotami również może być niewłaściwe, gdyż jedzenie może dodatkowo podrażnić żołądek i pogłębić problemy trawienne. W takich przypadkach priorytetem powinno być nawadnianie, a nie przymusowe odżywianie. Cewnikowanie jest procedurą stosowaną w sytuacjach medycznych wymagających monitorowania stanu układu moczowego, a nie w przypadkach związanych z biegunką czy wymiotami. Używanie cewnika do monitorowania stanu nawodnienia w takich sytuacjach nie tylko nie wnosi niczego pozytywnego, ale może również prowadzić do ryzyka infekcji oraz innych powikłań. Te podejścia wskazują na brak zrozumienia podstawowych zasad opieki zdrowotnej i powinny być unikane w praktyce.