Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Zawód: Opiekunka dziecięca
Opiekunka zatrudniona w ośrodku opiekuńczym przywiozła do pracowni radiologicznej 3-letnie dziecko, które doznało urazu głowy. Dziecko jest niespokojne i nie chce poddać się badaniu. W tej sytuacji opiekunka powinna
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź polegająca na uspokojeniu dziecka, wyjaśnieniu mu istoty badania oraz poczekaniu za drzwiami jest zgodna z najlepszymi praktykami w pediatrii oraz opiece nad dziećmi. Dzieci w wieku przedszkolnym często nie rozumieją, co się dzieje, co może prowadzić do lęku i oporu wobec procedur medycznych. Kluczowym elementem w takich sytuacjach jest zastosowanie technik komunikacyjnych odpowiednich do wieku. Wyjaśnienie, co będzie się działo podczas badania, w sposób zrozumiały dla dziecka, może znacznie złagodzić jego stres. Uspokajanie poprzez przyjazną rozmowę i zapewnienie o bezpieczeństwie jest fundamentalne w opiece nad najmłodszymi pacjentami. Czekając za drzwiami, opiekunka pozwala personelowi na przeprowadzenie badania bez zbędnych stresów, co może przyczynić się do szybszego i skuteczniejszego wykonania procedury. Praktyka ta jest zgodna z wytycznymi American Academy of Pediatrics, które zalecają, aby personel medyczny angażował dzieci w proces, jednocześnie zapewniając im komfort psychiczny i fizyczny.
Podanie dziecku leku uspokajającego i trzymanie go za rękę podczas badania to podejście, które może wydawać się na pierwszy rzut oka sensowne, jednak jest ono niewłaściwe z kilku ważnych powodów. Przede wszystkim, stosowanie farmakoterapii w sytuacjach, gdzie nie jest to bezwzględnie konieczne, może prowadzić do niepożądanych skutków ubocznych oraz niepotrzebnego stresu dla dziecka i jego rodziny. Ponadto, bliskość opiekunki może nie tylko nie ułatwić badania, ale wręcz wywołać u dziecka dodatkowy lęk, ponieważ może ono odbierać procedurę jako jeszcze bardziej inwazyjną, widząc bliską osobę w swoim otoczeniu w tak stresującej sytuacji. Zostawienie dziecka z personelem i opuszczenie pomieszczenia, z kolei, może być postrzegane jako zaniedbanie emocjonalne, prowadzące do jeszcze większego poczucia niepewności i strachu przed nieznanym. Trzymanie dziecka na rękach w trakcie badania może być fizycznie niewygodne zarówno dla opiekunki, jak i dziecka, a także może ograniczać ruchy personelu medycznego, co jest istotne w kontekście przeprowadzania diagnostyki. Właściwe podejście powinno zawsze uwzględniać aspekt psychologiczny, dlatego kluczowe jest zarówno uspokojenie, jak i odpowiednie przygotowanie do badania, a nie wywoływanie dodatkowych stresów przez nieprzemyślane działania.