Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Zawód: Opiekunka dziecięca
Potrzeba samorealizacji u dziecka w drugim i trzecim roku życia zaspokajana jest aktywnością w zakresie
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "poznania i działania" jest prawidłowa, ponieważ w wieku dwóch i trzech lat dzieci intensywnie rozwijają swoje umiejętności poznawcze i zdolności do działania w środowisku. W tym okresie życia, zwanym również okresem wczesnego dzieciństwa, dzieci angażują się w aktywności, które pozwalają im eksplorować otaczający świat, poznawać nowe zjawiska oraz uczyć się poprzez doświadczenie. Przykłady takich aktywności obejmują zabawy konstrukcyjne, manipulowanie różnymi obiektami, interakcje z naturą, a także zabawy w odgrywanie ról, które stymulują ich kreatywność oraz zdolności społeczne. Dzieci w tym wieku są ciekawskie i ich potrzeba samorealizacji przejawia się w chęci uczenia się poprzez odkrywanie i działania. Zgodnie z teorią rozwoju poznawczego Jean'a Piageta, dzieci w tym etapie przyswajają wiedzę przez aktywne uczestnictwo w różnych sytuacjach. Dlatego zaspokajanie potrzeby samorealizacji poprzez poznanie i działanie jest kluczowe dla ich prawidłowego rozwoju psychofizycznego.
Odpowiedzi takie jak "jedzenia i spania", "kontaktu z dorosłymi" oraz "kontaktu z dziećmi" nie oddają rzeczywistych potrzeb rozwojowych dzieci w wieku dwóch i trzech lat. W pierwszym przypadku, choć jedzenie i sen są niezbędne dla prawidłowego rozwoju fizycznego, nie zaspokajają one psychologicznych potrzeb dziecka związanych z samorealizacją. Samorealizacja wymaga aktywnego uczestnictwa w otaczającym świecie i eksploracji, co nie jest możliwe przy pasywnych czynnościach, takich jak jedzenie czy spanie. W kontekście kontaktu z dorosłymi, relacje te są ważne dla rozwoju emocjonalnego, ale nie są wystarczające do zaspokojenia potrzeby poznawczej, która w tym wieku jest kluczowa. Kontakt z dziećmi może być korzystny, lecz nie jest to główny sposób na osiągnięcie samorealizacji. Interakcje rówieśnicze są istotne, jednak najważniejsze dla małych dzieci jest zdobywanie wiedzy i umiejętności poprzez zabawę oraz działania, które są zróżnicowane i dostosowane do ich potrzeb rozwojowych. Warto zauważyć, że niewłaściwe rozumienie potrzeb dzieci może prowadzić do ograniczeń w ich rozwoju. Dlatego tak istotne jest, aby rodzice i opiekunowie skupiali się na zapewnieniu im możliwości do samodzielnego odkrywania i nauki, co jest fundamentem dla ich przyszłej samodzielności i kreatywności.