Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Zawód: Opiekunka dziecięca
Samodzielne konstruowanie form przestrzennych z materiałów przyrodniczych typu kasztanowe ludziki lub zwierzęta z żołędzi łączonych za pomocą patyczków, należy wprowadzić do pracy z prawidłowo rozwijającym się dzieckiem
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Samodzielne konstruowanie form przestrzennych z materiałów przyrodniczych, takich jak kasztany czy żołędzie, jest czynnością, która sprzyja rozwojowi motoryki małej oraz zdolności manualnych dzieci. W czwartym roku życia maluchy osiągają znaczący poziom sprawności manualnej, co pozwala na precyzyjniejsze łączenie elementów oraz formułowanie bardziej złożonych strukturalnych koncepcji. Zajęcia takie rozwijają również kreatywność i wyobraźnię przestrzenną, co jest niezbędne w dalszej edukacji artystycznej. Zgodnie z zaleceniami pedagogicznymi, dzieci w tym wieku są w stanie zrozumieć zasady współpracy z rówieśnikami, co dodatkowo wzmacnia ich umiejętności społeczne. Przykładowo, podczas tworzenia grupowych projektów z wykorzystaniem naturalnych materiałów, dzieci uczą się dzielenia zadań, co sprzyja ich rozwojowi interpersonalnemu. Te działania są zgodne z wytycznymi dotyczącymi edukacji wczesnoszkolnej, które podkreślają znaczenie zabawy w procesie uczenia się oraz korzystania z materiałów otaczającej nas przyrody.
Analizując inne proponowane odpowiedzi, można zauważyć, że wprowadzenie konstruowania form przestrzennych z materiałów naturalnych w pierwszym roku życia nie jest uzasadnione. W tym okresie dzieci są na etapie intensywnego rozwoju sensorycznego i motorycznego, a ich zdolności manualne są na poziomie ograniczonym do prostych czynności, takich jak chwytanie czy przesuwanie przedmiotów. Zajęcia wymagające precyzyjnych ruchów manualnych mogą być nie tylko frustrujące dla maluchów, ale również mogą prowadzić do zniechęcenia do eksploracji różnych materiałów. Wprowadzenie bardziej skomplikowanych projektów w drugim roku życia również nie jest optymalne, gdyż dzieci w tym okresie dopiero zaczynają rozwijać zdolności do łączenia elementów w prostsze struktury. Trzeci rok życia, mimo że jest czasem intensywnego rozwoju komunikacji i wyobraźni, nadal nie wystarcza, aby dzieci mogły w sposób spójny i twórczy angażować się w konstrukcję bardziej złożonych form. Warto zauważyć, że według norm rozwojowych dzieci w wieku przedszkolnym, to właśnie czwarty rok życia oznacza moment, w którym maluchy są gotowe na tego rodzaju zadania, co znajduje potwierdzenie w badaniach dotyczących rozwoju dzieci. Nieprawidłowe podejście do wprowadzania takich aktywności w zbyt wczesnym etapie może prowadzić do zaniżenia poczucia sprawczości u dziecka, co jest kluczowe w budowaniu pewności siebie w obszarze zdolności manualnych i twórczych.