Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Zawód: Opiekunka dziecięca
Według teorii Erika Eriksona, trwałe niezaspokajanie potrzeb w okresie niemowlęcym prowadzi do wykształcenia u dziecka poczucia
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Stałe niezaspokajanie potrzeb w okresie niemowlęcym prowadzi do wykształcenia u dziecka poczucia niepewności i braku zaufania. W teorii psychospołecznej Erika Eriksona, pierwszy etap rozwoju, który obejmuje okres od narodzin do około 18. miesiąca życia, koncentruje się na budowaniu zaufania w oparciu o doświadczenia z opiekunami. Dzieci, które nie otrzymują odpowiedniej troski oraz bezpieczeństwa, mogą rozwijać lęk wobec otoczenia i brak poczucia bezpieczeństwa. Na przykład, niemowlęta, które regularnie doświadczają głodu lub są ignorowane, mogą stać się bardziej nieufne w interakcjach z innymi. W praktyce, zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla specjalistów pracujących z dziećmi, takich jak pedagodzy czy psycholodzy, ponieważ wczesne interwencje mogą pomóc w budowaniu zdrowych relacji i wsparcia emocjonalnego. Zasady opieki nad dziećmi, takie jak konsekwencja, empatia oraz odpowiedź na potrzeby malucha, są kluczowe dla zapobiegania rozwojowi negatywnych schematów w przyszłości.
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na brak tożsamości, jest błędny, ponieważ koncept tożsamości, według Eriksona, jest związany z późniejszym etapem rozwoju, który występuje w adolescencji. W życiu niemowlęcia kluczowe znaczenie ma zaufanie, a nie tożsamość. Podobnie, koncepcja onieśmielenia nie jest bezpośrednio związana z niezaspokajaniem potrzeb w okresie niemowlęcym; raczej dotyczy zachowań społecznych i interakcji w późniejszych etapach rozwoju. W przypadku wstydu i zwątpienia, również jest to terminologia odnosząca się do kolejnych etapów rozwoju, a nie do wczesnych doświadczeń w niemowlęctwie. Teoretyczne podstawy wskazują, że negatywne doświadczenia w pierwszym roku życia mogą prowadzić do problemów w późniejszym życiu, ale nie pośrednio związane są z poczuciem wstydu. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest zrozumienie, że wszystkie emocje negatywne w dzieciństwie są efektem bezpośredniego działania rodziców; w rzeczywistości, na każdy etap rozwoju przypisane są różne cechy, które nie są ze sobą liniowo powiązane. Warto zatem dobrze zaznajomić się z teoriami rozwojowymi, aby właściwie zrozumieć, w jaki sposób różne etapy rozwoju wpływają na formowanie się osobowości oraz umiejętności społeczne.