Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka

Odpowiedzi, które wskazują na unikanie kontaktów społecznych, trudności w nauce oraz zaburzony obraz własnego ciała, choć również mogą być związane z doświadczeniami traumy, nie są bezpośrednimi somatycznymi objawami zaburzeń lękowych. Unikanie kontaktów społecznych jest bardziej psychospołecznym objawem, który może świadczyć o lęku społecznym, ale nie o somatycznym aspekcie. Należy zauważyć, że dzieci, które przeżywają przemoc, mogą rzeczywiście mieć trudności w interakcjach z rówieśnikami, jednak te problemy są często wynikiem lęku i niepokoju, a nie bezpośrednich objawów fizycznych. Podobnie, trudności w nauce i problemy z pamięcią są związane z funkcjonowaniem poznawczym, a nie somatycznym. Dzieci, które doświadczają nadmiernego stresu, mogą mieć obniżoną zdolność do koncentracji, co wpływa na ich wyniki w nauce, ale znów, nie jest to symptom somatyczny. Zaburzony obraz własnego ciała, choć istotny w kontekście zaburzeń odżywiania i samooceny, nie jest bezpośrednio związany z lękiem, który manifestuje się poprzez objawy somatyczne. W praktyce, należy zrozumieć, że objawy somatyczne, takie jak moczenie nocne czy problemy ze snem, są bardziej bezpośrednim odzwierciedleniem wewnętrznego stanu emocjonalnego dziecka, co powinno być centralnym punktem w diagnozowaniu i terapii.