Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Zawód: Opiekunka dziecięca
U prawidłowo rozwijającego się 3-miesięcznego dziecka osiągnięciem rozwojowym jest
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Uśmiechanie się na widok drugiej osoby jest kluczowym osiągnięciem rozwojowym dla 3-miesięcznego dziecka, ponieważ świadczy o rozwoju społeczno-emocjonalnym oraz nawiązywaniu więzi z otoczeniem. W tym etapie życia, dzieci zaczynają rozwijać umiejętności interakcji z innymi, co jest fundamentalne dla ich przyszłego rozwoju społecznego. Uśmiech jest nie tylko formą mimiki, ale także pierwszym krokiem do nawiązywania relacji. Badania dowodzą, że dzieci, które regularnie uśmiechają się w odpowiedzi na widok znanych osób, lepiej radzą sobie w późniejszych interakcjach społecznych. W praktyce, rodzice mogą wspierać ten proces poprzez częste interakcje z dzieckiem, odpowiadając na jego uśmiechy i wprowadzając zabawy, które angażują twarz oraz wzrok. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami psychologów dziecięcych, którzy podkreślają znaczenie pozytywnych emocji w rozwoju dziecka, a także wspierają tworzenie bezpiecznych relacji w pierwszych miesiącach życia.
Odróżnianie osób znanych od obcych to umiejętność, która rozwija się w późniejszym etapie życia dziecka, zazwyczaj między 6. a 9. miesiącem. Na tym wczesnym etapie, maluchy mogą reagować na różne twarze, ale jeszcze nie są w stanie wyraźnie odróżnić bliskich im osób od obcych. Koncept ten jest mylnie interpretowany jako osiągnięcie w tym wieku, ponieważ polega na bardziej zaawansowanej percepcji społecznej, która rozwija się wraz z doświadczeniem i interakcjami. Wyciąganie rąk do znanych osób dorosłych również jest umiejętnością, która zyskuje na znaczeniu w późniejszych miesiącach, zwłaszcza gdy dziecko zaczyna lepiej rozumieć więzi emocjonalne. Gaworzenie samonaśladowcze, chociaż jest ciekawym aspektem rozwoju mowy, zazwyczaj również zaczyna pojawiać się później, między 4. a 6. miesiącem życia. Często rodzice mogą mylić te etapy rozwoju, co prowadzi do nieprawidłowych oczekiwań wobec swoich dzieci. Kluczowe jest zrozumienie, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie i poszczególne umiejętności rozwijają się w określonym porządku. Ignorowanie tych sekwencji może prowadzić do frustracji i niepotrzebnego stresu zarówno dla dziecka, jak i opiekunów.