Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Zawód: Opiekunka dziecięca
Jakie cechy dotyczą uwagi dziecka w wieku dwóch lat?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybór odpowiedzi wskazującej na małą podzielność i małą koncentrację uwagi dziecka w drugim roku życia jest poprawny, ponieważ na tym etapie rozwoju dziecięcy system nerwowy i funkcje poznawcze są wciąż w fazie intensywnego rozwoju. Dzieci w tym wieku skupiają się głównie na konkretnych, bliskich ich doświadczeniu obiektach i zdarzeniach, co ogranicza ich zdolność do wielozadaniowości. Na przykład, kiedy dziecko bawi się klockami, może całkowicie zaabsorbowane tym zadaniem, co skutkuje brakiem uwagi na inne bodźce zewnętrzne. W praktyce oznacza to, że dzieci w drugim roku życia najczęściej nie są w stanie skoncentrować się na więcej niż jednym zadaniu jednocześnie, co jest normalne dla ich etapu rozwoju. Rozumienie tego zjawiska pozwala rodzicom oraz opiekunom dostosować metody wychowawcze i edukacyjne do indywidualnych potrzeb dziecka, co z kolei jest zgodne z zaleceniami specjalistów z zakresu psychologii rozwojowej.
Wszystkie niewłaściwe odpowiedzi sugerują, że dzieci w drugim roku życia mogą charakteryzować się dużą podzielnością lub przerzutnością uwagi, co jest niezgodne z aktualnym stanem wiedzy o rozwoju poznawczym w tym okresie. W rzeczywistości, podzielność uwagi odnosi się do zdolności do jednoczesnego koncentrowania się na kilku bodźcach, co jest cechą rozwiniętą u starszych dzieci oraz dorosłych. W przypadku małych dzieci, ich uwaga jest zazwyczaj zogniskowana na jednym obiekcie lub zdarzeniu, co oznacza, że nie potrafią efektywnie przełączać się między różnymi zadaniami. Podobnie, koncepcja dużej koncentracji w tym wieku jest błędna, ponieważ dzieci w wieku około dwóch lat często nie są w stanie utrzymać uwagi na dłuższy czas. Typowym błędem jest założenie, że dzieci rozwijają się w sposób liniowy i że ich zdolności poznawcze są porównywalne z dorosłymi. W rzeczywistości, rozwój uwagi jest procesem złożonym i stopniowym, a dzieci w tym wieku powinny być wspierane w budowaniu podstawowych umiejętności, zamiast być narażone na oczekiwania, które są poza ich zasięgiem. Zrozumienie tych kwestii jest kluczowe dla efektywnego planowania działań edukacyjnych oraz wspierania dzieci w ich rozwoju.