Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Zawód: Opiekunka dziecięca
Jakie zachowania przejawia dziecko w początkowej fazie choroby sierocej?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Dziecko w pierwszej fazie choroby sierocej wykazuje tendencję do protestu, co jest naturalną reakcją na nagłą utratę bliskiej osoby. W tej fazie emocje są intensywne, a dziecko może przejawiać zachowania mające na celu zwrócenie uwagi na swoje cierpienie i niezrozumienie sytuacji. Protest jako reakcja objawia się poprzez krzyk, złość, a czasami nawet agresję. Takie zachowanie jest zgodne z teorią etapów żalu Elisabeth Kübler-Ross, która wskazuje, że protest jest częścią naturalnej adaptacji do straty. W praktyce, ważne jest, aby dorośli w otoczeniu dziecka zareagowali na te emocje z empatią, oferując wsparcie i zrozumienie. W sytuacjach kryzysowych, takich jak śmierć bliskiego, dzieci często potrzebują przestrzeni na wyrażenie swoich uczuć, co może pomóc im w procesie żalu. Działania terapeutyczne, takie jak zabawy terapeutyczne, mogą również pomóc dziecku w przetwarzaniu i wyrażaniu negatywnych emocji.
Rozważając inne odpowiedzi, należy zauważyć, że rozpaczy, przygnębienie i mała aktywność nie odzwierciedlają w pełni zachowań dzieci w pierwszej fazie żalu. Rozpaczenie, choć może być jednym z etapów, zazwyczaj nie występuje jako pierwotna reakcja. Często dzieci nie potrafią wyrazić emocji w tak zaawansowany sposób, a ich reakcje są bardziej impulsywne. Przygnębienie z kolei jest emocją, która może pojawić się w późniejszych etapach procesu żalu, gdy dziecko zaczyna zdawać sobie sprawę z trwałości straty. Mała aktywność również nie stanowi typowego zachowania w tej fazie; dzieci często manifestują swoje uczucia poprzez ruch, krzyk czy protest, zamiast zamykać się w sobie. Zmiany w zachowaniu dzieci, takie jak protest, są zgodne z teorią psychologii rozwoju, która sugeruje, że dzieci reagują na straty w sposób bardziej bezpośredni. Uznawanie tych emocji jako formy protestu jest kluczowe w procesie wspierania dziecka, gdyż ignorowanie lub bagatelizowanie ich może prowadzić do dalszych problemów emocjonalnych i społecznych. Warto zauważyć, że dostrzeganie i odpowiednie reagowanie na protest jest częścią skutecznego wsparcia w trudnych sytuacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w pracy z dziećmi w kryzysie.