Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Zawód: Opiekunka dziecięca
W którym miesiącu życia, prawidłowo rozwijające się dziecko opanowuje umiejętność samodzielnego siadania bez pomocy i bez podparcia?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Umiejętność samodzielnego siadania jest jednym z kluczowych kamieni milowych w rozwoju dziecka. Zwykle następuje ona w dziewiątym miesiącu życia, kiedy to dziecko posiada już odpowiednią siłę mięśniową w obrębie tułowia oraz koordynację ruchową. W tym czasie, wiele dzieci zaczyna również wykonywać ruchy, które pozwalają im na stabilniejsze siedzenie, co w praktyce oznacza, że potrafią utrzymać równowagę bez podparcia. Warto zaznaczyć, że każdy maluch rozwija się w swoim własnym tempie, a standardy dotyczące rozwoju, takie jak te określone przez Amerykańską Akademię Pediatrii, wskazują na dziewiąty miesiąc jako typowy czas na opanowanie tej umiejętności. Rozwój zdolności siedzenia ma ogromne znaczenie dla dalszych etapów rozwoju, takich jak nauka raczkowania, a później chodzenia. Siedzenie wzmacnia również więzi społeczne, gdyż umożliwia dziecku angażowanie się w interakcje z otoczeniem, co jest istotne dla jego rozwoju emocjonalnego i poznawczego.
Niektóre osoby mogą błędnie sądzić, że umiejętność samodzielnego siadania jest osiągana w szóstym, siódmym lub dziesiątym miesiącu. Ustalenie momentu, w którym dziecko zaczyna siadać, może być mylone z innymi umiejętnościami, takimi jak podnoszenie się czy stabilizacja w pozycji siedzącej. Na przykład, w szóstym miesiącu wiele dzieci potrafi już utrzymywać pozycję w siedzeniu, ale zazwyczaj potrzebują one jeszcze wsparcia, aby nie przewrócić się. W siódmym miesiącu dziecko zaczyna rozwijać silniejsze mięśnie pleców i brzucha, co może prowadzić do prób siadania, jednak do pełnej samodzielności w tej pozycji zazwyczaj potrzebuje jeszcze czasu. Z kolei dziesiąty miesiąc to czas, kiedy dzieci mogą już płynnie przechodzić między pozycjami, ale jeszcze nie oznacza to, że każdy maluch w tym wieku będzie potrafił siadać samodzielnie. Błędne przekonania na temat momentów osiągania tych umiejętności mogą prowadzić do niepotrzebnego niepokoju u rodziców, którzy porównują rozwój swojego dziecka z innymi. Ważne jest, aby pamiętać, że każde dziecko jest inne i rozwija się w swoim tempie, a normy rozwojowe są jedynie wskazówkami, a nie sztywnymi regułami.