Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Zawód: Opiekunka dziecięca
W jakim miesiącu życia dziecko, które rozwija się prawidłowo, zaczyna używać wyrazów dźwiękonaśladowczych?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Niemowlęta zaczynają używać wyrazów dźwiękonaśladowczych zazwyczaj w okolicach dwunastego miesiąca życia. W tym okresie rozwoju mowy dzieci zaczynają naśladować dźwięki otoczenia, co jest kluczowym krokiem w procesie nauki języka. Wyrazy dźwiękonaśladowcze, takie jak 'miau', 'hau' czy 'bzz', są często pierwszymi słowami, które maluchy wypowiadają. To zjawisko jest związane z rozwojem umiejętności motorycznych, które pozwalają na lepszą kontrolę nad aparatami mowy. Z perspektywy psychologii rozwoju, naśladowanie dźwięków to istotny element w interakcji z otoczeniem, co sprzyja późniejszemu rozwojowi umiejętności komunikacyjnych. Warto również zaznaczyć, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie, jednak ogólne normy wskazują, że około pierwszego roku życia dziecko powinno wykazywać umiejętności związane z dźwiękonaśladownictwem. To zjawisko ma również znaczenie w kontekście wspierania rozwoju językowego dzieci, co podkreślają organizacje zajmujące się psychologią rozwoju.
Pojęcie dźwiękonaśladowczości w kontekście rozwoju mowy niemowląt jest kluczowe i często mylone z innymi etapami ich rozwoju. Wybór odpowiedzi dotyczącej trzeciego, szóstego czy dziewiątego miesiąca życia opiera się na powszechnych, acz nieprecyzyjnych przekonaniach na temat rozwoju mowy. W rzeczywistości, w trzecim miesiącu życia, niemowlęta głównie eksplorują swoje umiejętności wokalne poprzez bełkot i różnorodne dźwięki, ale nie są jeszcze w stanie formułować dźwięków, które można by uznać za dźwiękonaśladowcze. W wieku sześciu miesięcy dzieci zaczynają bawić się dźwiękami, co może prowadzić do tworzenia sylab, jednak terminowe naśladowanie dźwięków, które są charakterystyczne dla dźwiękonaśladowczości, nie zostało jeszcze osiągnięte. W dziewiątym miesiącu życia postępy w mówieniu są widoczne, ale są to głównie kombinacje dźwięków i samogłoskowe sekwencje, a nie pełnoprawne wyrazy dźwiękonaśladowcze. Kiedy rodzice lub opiekunowie nie zdają sobie sprawy z tego, że rozwój mowy jest złożonym procesem, mogą wyciągać błędne wnioski dotyczące osiąganych przez dzieci umiejętności. Zrozumienie tego etapu rozwoju jest istotne, ponieważ pozwala na lepsze wsparcie dzieci w nauce języka poprzez odpowiednią interakcję i stymulację. Kluczowe jest, aby rodzice mieli świadomość, że każde dziecko rozwija się w swoim własnym tempie, a stosowanie standardów i norm rozwojowych powinno być jedynie punktem odniesienia, a nie sztywną regułą.