Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Zawód: Opiekunka dziecięca
Zauważalny u trzyletniego dziecka upór w powtarzaniu tego samego sposobu postępowania, tak zwane "usztywnienie reakcji", mające na celu zredukowanie napięcia określane jest
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Fiksacja to termin używany w psychologii rozwojowej, który odnosi się do tendencji dzieci do utrzymywania się na określonym sposobie działania lub myślenia, co w przypadku małych dzieci może objawiać się poprzez powtarzanie tych samych czynności w celu zredukowania lęku oraz napięcia. U dzieci w wieku przedszkolnym, takich jak trzyletnie, fiksacja może przejawiać się w ich rutynowych zachowaniach, które zapewniają im poczucie bezpieczeństwa i kontroli w zmieniającym się świecie. Przykładem fiksacji może być regularne układanie zabawek w określony sposób lub powtarzanie tych samych prostych czynności, co pomaga dziecku w radzeniu sobie z niepewnością i strachem. Zrozumienie tego zjawiska jest istotne dla nauczycieli i rodziców, ponieważ pozwala lepiej dostosować podejście do dziecka oraz jego potrzeb emocjonalnych. W kontekście standardów dobrych praktyk w pracy z dziećmi, uwzględnianie takich zachowań w planowaniu zajęć czy interakcji może prowadzić do lepszego rozwoju emocjonalnego i społecznego dzieci.
Frustracja nie jest adekwatnym określeniem dla zjawiska, które opisuje upór małego dziecka w powtarzaniu tych samych działań. Frustracja odnosi się do stanów emocjonalnych, które powstają, gdy dziecko napotyka przeszkody w osiąganiu swoich celów, co może prowadzić do negatywnych emocji. Regresja, z drugiej strony, odnosi się do zachowań, które są typowe dla wcześniejszych etapów rozwoju, jako reakcja na stresujące sytuacje, lecz nie wyjaśnia ona mechanizmu powtarzania tych samych reakcji w celu zredukowania napięcia. Agresja to zachowanie, które objawia się w sposób fizyczny lub werbalny, co również nie odpowiada na opis sformułowany w pytaniu. Zrozumienie tych terminów jest kluczowe w kontekście pracy z dziećmi, ponieważ błędna interpretacja ich zachowań może prowadzić do niewłaściwych reakcji dorosłych. Przykładowo, mylenie frustracji z fiksacją może doprowadzić do nieadekwatnych interwencji, które nie wspierają dziecka w jego rozwoju. Kluczowe jest zatem, aby profesjonaliści w dziedzinie edukacji i psychologii zrozumieli różnice między tymi pojęciami, co pozwala na odpowiednie dostosowanie podejść i strategii w pracy z dziećmi.