Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Zawód: Opiekunka dziecięca
Zgodnie z obowiązującą ustawą o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, jeżeli w grupie żłobkowej jest dziecko, które nie ukończyło pierwszego roku życia, to jeden opiekun może sprawować opiekę maksymalnie nad
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Zgodnie z ustawą o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, w przypadku, gdy w grupie żłobkowej znajduje się dziecko, które nie ukończyło pierwszego roku życia, maksymalna liczba dzieci, jaką może obsługiwać jeden opiekun, wynosi pięć. Jest to kluczowy przepis, który ma na celu zapewnienie odpowiedniego poziomu opieki oraz bezpieczeństwa maluchów, które w tym wieku wymagają szczególnej uwagi i wsparcia. Dzieci poniżej roku życia są znacznie bardziej podatne na różne zagrożenia, co wymaga większej uwagi ze strony opiekunów. Dlatego przyjęcie niższej normy w porównaniu do starszych dzieci, które mogą być pod opieką w większej liczbie, jest zgodne z rekomendacjami instytucji zajmujących się opieką nad dziećmi, jak np. UNICEF. Przykład praktyczny tego przepisu można zobaczyć w żłobkach, gdzie organizowane są zajęcia, podczas których opiekunowie mają możliwość indywidualnego podejścia do każdego dziecka, co przekłada się na efektywność nauki i komfort maluchów.
Wybór liczby dzieci, która może być pod opieką jednego opiekuna w grupie żłobkowej, opiera się na zasadach bezpieczeństwa oraz jakości opieki, a każda propozycja inna niż pięcioro dzieci jest niewłaściwa. Wskazanie ośmiorga dzieci jako dopuszczalnej liczby może sugerować nieprawidłowe zrozumienie regulacji dotyczących opieki nad najmłodszymi, co prowadzi do nieadekwatnych wniosków. Tego rodzaju błędne podejście może wynikać z nadmiernego zaufania do ogólnych norm grupowych w opiece nad dziećmi, gdzie nie uwzględnia się specyficznych potrzeb niemowląt. Czworo lub sześcioro dzieci również nie odpowiada wymaganiom prawnym, ponieważ nie zapewnia wystarczającej indywidualnej uwagi w sytuacji, gdy w grupie jest niemowlę, co jest kluczowe dla ich rozwoju fizycznego i emocjonalnego. W praktyce, takie podejście mogłoby prowadzić do wzrostu ryzyka sytuacji kryzysowych, w których opiekunowie nie byliby w stanie odpowiednio zareagować na potrzeby wszystkich dzieci. Z tego powodu normy te stanowią fundament efektywnej opieki i mają na celu ochronę najwrażliwszych uczestników systemu opieki nad dziećmi.