Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
10-letnia Ania, cierpiąca na postępujący zanik mięśni oraz mająca przykurcze w stawach biodrowych, spędza 3 godziny dziennie z opiekunką środowiskową. Biorąc pod uwagę jej stan zdrowia oraz psychofizyczne możliwości, opiekunka powinna zorganizować
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybór czytania książek i gier planszowych jako aktywności dla 10-letniej Ani, chorej na postępujący zanik mięśni, jest zgodny z jej stanem zdrowia i możliwościami psychofizycznymi. Takie formy aktywności są dostosowane do ograniczeń ruchowych dziecka, umożliwiając jednocześnie rozwijanie wyobraźni, kreatywności i zdolności poznawczych. Czytanie książek wspiera rozwój językowy oraz zdolności literackie, a także wzmacnia więzi emocjonalne podczas wspólnego czytania z opiekunem. Gry planszowe, z kolei, angażują dziecko w aktywności umysłowe, rozwijają logiczne myślenie, umiejętności społeczne i współpracę. Zastosowanie tych metod pracy z dzieckiem jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się rehabilitacją dzieci z niepełnosprawnościami, które podkreślają znaczenie aktywności intelektualnych i społecznych w terapii. W praktyce, opiekunka powinna wybierać materiały dostosowane do zainteresowań Ani oraz jej poziomu rozwoju, co zwiększy zaangażowanie i radość z realizowanych zadań.
Propozycje jazdy na deskorolce, zwiedzania okolicy, jazdy na rowerze oraz gier komputerowych są niewłaściwe w kontekście potrzeb 10-letniej Ani, chorej na postępujący zanik mięśni. Jazda na deskorolce oraz rowerze wiąże się z dużą aktywnością fizyczną, co jest niemożliwe dla dziecka z ograniczeniami ruchowymi. Takie formy aktywności mogą prowadzić do kontuzji oraz pogorszenia stanu zdrowia. Z kolei zwiedzanie okolicy, mimo że może być interesujące, wymaga przebywania w ruchu i może być nużące dla dziecka w kontekście jego fizycznych ograniczeń. Ponadto, wiele gier komputerowych wiąże się z dużą ilością bodźców wizualnych i dźwiękowych, co może być przytłaczające dla dzieci z trudnościami w koncentracji, a także nie sprzyja aktywizacji społecznej. Kluczowe jest, aby dostosować aktywności do indywidualnych potrzeb i możliwości dziecka, co oznacza unikanie nadmiernego wysiłku fizycznego oraz stymulacji, która nie jest adekwatna do jego stanu zdrowia. Właściwie dobrane zajęcia powinny wspierać rozwój dziecka w sposób terapeutyczny, co oznacza, że muszą być odpowiednio przemyślane i zindywidualizowane, a nie oparte na ogólnych założeniach dotyczących aktywności dziecięcych.