Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Podejmując decyzję, warto rozważyć, po co tworzone są poszczególne formy wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami lub trudnościami społecznymi. Świetlica środowiskowa skupia się zwykle na zapewnieniu opieki, animacji czasu wolnego i integracji, głównie dzieciom i młodzieży oraz osobom w trudnej sytuacji życiowej, ale nie przygotowuje bezpośrednio do podjęcia pracy czy rozwoju zawodowego. Niektórym może się wydawać, że to miejsce, gdzie można też nauczyć się czegoś praktycznego, ale w rzeczywistości oferta świetlic nie obejmuje systematycznego rozwijania kompetencji zawodowych. Dom pomocy społecznej z kolei to instytucja przeznaczona dla osób wymagających stałej, całodobowej opieki, często ze względu na poważne zaburzenia zdrowotne bądź brak możliwości samodzielnego funkcjonowania. Propozycja skierowania 30-letniej osoby z umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną do DPS-u nie jest zgodna ze współczesną filozofią włączania społecznego oraz aktywizacji zawodowej – to raczej wyklucza możliwość samodzielnego rozwoju i pracy. Ośrodek interwencji kryzysowej natomiast ma zupełnie inną funkcję – zajmuje się wsparciem w nagłych, trudnych sytuacjach życiowych, takich jak przemoc domowa czy nagłe załamanie życiowe, a nie przygotowaniem do pracy czy integracją społeczną na dłuższą metę. Częstym błędem jest mylenie tego typu placówek, bo ich nazwy brzmią podobnie lub sugerują wsparcie, ale w praktyce każda z nich została zaprojektowana do innego celu. Osoba chcąca się aktywizować zawodowo potrzebuje miejsca, gdzie rozwija się umiejętności praktyczne i społeczne w środowisku dostosowanym do jej możliwości – i właśnie do tego służą warsztaty terapii zajęciowej, które są zgodne z nowoczesnym podejściem do rehabilitacji społecznej i zawodowej.