Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Często można spotkać się z przekonaniem, że każda forma zajęć grupowych będzie dobra dla osoby starszej z poczuciem osamotnienia i braku możliwości realizacji zainteresowań. Jednak warto przyjrzeć się bliżej, czym się różnią te formy wsparcia. Środowiskowy dom samopomocy to placówka głównie dla osób z niepełnosprawnościami intelektualnymi lub psychicznymi, które wymagają wsparcia w codziennym funkcjonowaniu – tam nacisk kładzie się bardziej na opiekę i rehabilitację społeczną niż rozwój pasji czy naukę. Warsztaty terapii zajęciowej są natomiast przeznaczone głównie dla osób dorosłych z niepełnosprawnościami, które mają trudności z samodzielnym funkcjonowaniem – skupiają się na rehabilitacji zawodowej i społecznej, a nie na aktywnej edukacji dla osób starszych. Grupy wsparcia z kolei mają za zadanie dawać wsparcie emocjonalne osobom zmagającym się z trudnymi sytuacjami życiowymi, jak żałoba, przewlekła choroba czy silny stres – nie są typowo ukierunkowane na rozwijanie zainteresowań czy integrację społeczną na dużą skalę. Typowym błędem jest mylenie potrzeb aktywizacji społecznej i intelektualnej z podstawową opieką lub wsparciem terapeutycznym. Standardy pracy z osobami w wieku emerytalnym podkreślają, że najskuteczniejsze są te formy wsparcia, które łączą naukę, rozwijanie pasji i kontakt społeczny z rówieśnikami – właśnie tym wyróżnia się uniwersytet trzeciego wieku. Dobrze jest więc pamiętać, że rekomendacja takiej formy aktywności powinna być świadoma i dopasowana do potrzeb osoby, a nie wybierana losowo spośród wszystkich dostępnych placówek.