Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
Częste zmiany pozycji ciała w łóżku, korzystanie z udogodnień oraz ochrona skóry przed zanieczyszczeniem i maceracją są istotne dla osoby leżącej, aby uniknąć
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "odleżynom" jest prawidłowa, ponieważ zmiana pozycji ciała w łóżku, stosowanie odpowiednich udogodnień oraz zabezpieczenie skóry przed zanieczyszczeniem i maceracją są kluczowe w prewencji odleżyn. Odleżyny, znane również jako owrzodzenia odleżynowe, są wynikiem długotrwałego ucisku na skórę oraz tkanki podskórne, co prowadzi do ich niedotlenienia i martwicy. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz standardami opieki zdrowotnej, pacjenci leżący powinni być regularnie przemieszczani co najmniej co dwie godziny, aby zmniejszyć ryzyko powstawania odleżyn. Stosowanie poduszek, materacy przeciwodleżynowych oraz odpowiednich środków do pielęgnacji skóry, takich jak emolienty, również odgrywa ważną rolę. Co więcej, zrozumienie anatomii i fizjologii skóry oraz wpływu długotrwałego ucisku na tkanki jest niezbędne dla skutecznej profilaktyki. Dobra praktyka opiekuńcza wymaga nie tylko monitorowania stanu pacjenta, ale także edukacji personelu medycznego, aby zapewnić kompleksową opiekę i zmniejszyć ryzyko wystąpienia odleżyn.
Odpowiedzi, takie jak zesztywnienie stawów, zapalenie płuc czy zakrzepy, wskazują na niewłaściwe zrozumienie problemów zdrowotnych związanych z długotrwałym leżeniem. Zesztywnienie stawów występuje, gdy mobilność jest ograniczona, co może być skutkiem braku ruchu. Chociaż mobilizacja pacjenta jest istotna w zapobieganiu zesztywnieniu, nie jest to bezpośrednio związane z technikami pielęgnacyjnymi stosowanymi w celu zapobiegania odleżynom. Z kolei zapalenie płuc, które często dotyka leżących pacjentów, jest wynikiem osłabienia oddechowego, co jest bardziej związane z pozycjonowaniem ciała w kontekście oddychania i nie dotyczy pielęgnacji skóry. Zakrzepy, tworzone w wyniku braku ruchu, są innym zagrożeniem wynikającym z długotrwałego leżenia, lecz ich profilaktyka opiera się na stosowaniu leków przeciwzakrzepowych oraz mobilizacji pacjenta. Każda z tych odpowiedzi odnosi się do problemów, które mogą wystąpić w wyniku immobility, ale nie dotyczą one bezpośrednio działań, które są podejmowane w celu zapobiegania odleżynom. Zrozumienie różnic między tymi schorzeniami jest kluczowe, aby skutecznie wdrażać odpowiednie procedury w opiece nad osobami leżącymi.