Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Wybierając odpowiednie narzędzia do transportu osób ciężko chorych, łatwo można się pomylić, zwłaszcza myśląc o uniwersalności podstawowych rozwiązań jak wózki pokojowe czy elektryczne. Niskie wózki inwalidzkie, zwane pokojowymi, mają głównie zastosowanie w krótkich przewozach po budynku – są wygodne dla osób, które mogą samodzielnie siedzieć, ale nie oferują odpowiedniego wsparcia dla pleców i głowy, co jest kluczowe dla pacjentów niezdolnych do pełnej pozycji siedzącej. Lekkie, aktywne wózki to sprzęt typowo dla osób samodzielnych, prowadzących aktywne życie mimo niepełnosprawności. Mają niską wagę i nieco sportowy charakter, ale absolutnie nie nadają się dla osób ciężko chorych, z ograniczeniami ruchowymi czy utratą kontroli nad tułowiem i głową. Wózki elektryczne, choć wydają się wygodne i nowoczesne, są przeznaczone głównie dla użytkowników, którzy mają przynajmniej minimalne możliwości kontrolowania pozycji ciała i obsługi joysticka, a standardowe modele nie zapewniają stabilizacji głowy i pleców na potrzebnym poziomie. W praktyce, najczęstszy błąd myślowy to założenie, że każdy wózek inwalidzki nadaje się do transportu osoby ciężko chorej. Tymczasem w takiej sytuacji kluczowe jest odpowiednie podparcie całego ciała i bezpieczeństwo podczas przewozu, czego oferują wyłącznie wysokie wózki z mocnym oparciem oraz dodatkowymi zabezpieczeniami. Takie detale, choć mogą wydawać się mało istotne na pierwszy rzut oka, w rzeczywistości mają ogromne znaczenie dla zdrowia i komfortu transportowanej osoby. Warto o tym pamiętać, bo dobór niewłaściwego sprzętu może nawet prowadzić do powikłań, odleżyn czy pogorszenia stanu chorego.