Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Wybierając miejsce wstrzyknięcia insuliny, trzeba pamiętać, że szybkość jej wchłaniania zależy głównie od lokalizacji. Ud czy pośladki mają raczej niższy stopień ukrwienia tkanki podskórnej, przez co insulina z tych miejsc wchłania się wolniej. W praktyce oznacza to, że efekt hipoglikemizujący może pojawić się później, co bywa problematyczne zwłaszcza przy posiłkach lub planowaniu wysiłku fizycznego. Ramiona plasują się gdzieś pośrodku, ale też nie są najlepszym wyborem, jeśli zależy nam na szybkim i przewidywalnym działaniu insuliny. Typowym błędem jest myślenie, że większa masa mięśniowa lub większy tłuszcz podskórny w tych rejonach przyspieszy wchłanianie – jest wręcz odwrotnie. Dodatkowo, wstrzyknięcia w udo czy pośladek często prowadzą do większych wahań glikemii, bo absorpcja insuliny jest mniej przewidywalna. Często też pojawia się przekonanie, że skoro udo czy pośladki są mniej wrażliwe, to lepiej tam podawać insulinę – a to prowadzi do opóźnionego działania i może skutkować hiperglikemią po posiłku. Z mojego doświadczenia wynika, że wielu pacjentów nieświadomie rotuje miejsca nie według planu, tylko „jak popadnie”, co może prowadzić do zrostów i zaburzeń wchłaniania. Dlatego ważne jest, żeby wiedzieć, że to brzuch jest miejscem rekomendowanym do szybkiego działania insuliny, a pozostałe miejsca lepiej stosować przy insulinie o przedłużonym działaniu lub rotować je świadomie, by uniknąć powikłań. Takie szczegóły naprawdę robią różnicę w codziennej kontroli cukrzycy.