Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

W praktyce medycznej, kiedy mówimy o pierwszych objawach hiperglikemii, często pojawia się wiele skojarzeń, które nie zawsze są zgodne ze stanem faktycznym. Na przykład wzmożona potliwość zdecydowanie częściej pojawia się przy hipoglikemii, czyli niedocukrzeniu, a nie przy podwyższonym poziomie cukru. Organizm reaguje wtedy nerwowo, uruchamia układ współczulny i pojawia się pot, drżenie rąk, uczucie niepokoju – ale to wszystko raczej przy niskim cukrze. Drętwienie rąk to z kolei objaw, który może wiązać się z neuropatią cukrzycową, ale to już sytuacja przewlekła – nie pierwszy sygnał ostrzegawczy. Występuje zwykle u osób z długotrwałą, źle kontrolowaną cukrzycą i nie pojawia się nagle na początku problemów z cukrem. Wilczy głód, czyli bardzo silne łaknienie, może się pojawić zarówno przy niskim, jak i wysokim poziomie glukozy, ale zdecydowanie bardziej typowy jest dla epizodów hipoglikemii, kiedy organizm gwałtownie domaga się dostarczenia energii. W przypadku hiperglikemii głód może być obecny, ale nie jest pierwszoplanowy i nie pojawia się tak szybko jak wzmożone pragnienie. Moim zdaniem najczęstszy błąd to utożsamianie reakcji organizmu na niski i wysoki poziom cukru – mechanizmy są zupełnie inne. Standardy kliniczne wyraźnie podkreślają, że wzmożone pragnienie i częste oddawanie moczu są najważniejszymi pierwszymi sygnałami hiperglikemii. Warto więc patrzeć na objawy w szerszym kontekście i nie kierować się tylko utartymi skojarzeniami.