Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
Którą formę komunikacji alternatywnej może zastosować opiekunka w pracy z osobą z uszkodzonym słuchem?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Język migowy jest uznawany za podstawową formę komunikacji alternatywnej dla osób z uszkodzonym słuchem. Umożliwia on wyrażanie myśli, uczuć i potrzeb za pomocą gestów, mimiki oraz pozycji ciała. W wielu krajach, w tym w Polsce, język migowy ma swoją własną gramatykę i słownictwo, co czyni go pełnoprawnym językiem. Jego znajomość jest kluczowa dla efektywnej komunikacji z osobami niesłyszącymi. Przykładem zastosowania języka migowego może być codzienna interakcja, nauczanie lub wsparcie w sytuacjach kryzysowych. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie odpowiedniego dostosowania komunikacji do indywidualnych potrzeb osoby z uszkodzonym słuchem, co jest zgodne z zasadami dostępności oraz inkluzyjności. W kontekście dobrej praktyki, organizacje wspierające osoby z niepełnosprawnościami często oferują kursy języka migowego, co zwiększa świadomość i umiejętności pracowników.
Alfabet Lorma, choć jest formą komunikacji dla osób z uszkodzonym słuchem, opiera się na dotykowym odczytywaniu liter przez osoby, które nie mogą słyszeć. Jest bardziej złożony i mniej popularny niż język migowy, co sprawia, że jego zastosowanie w codziennej komunikacji jest ograniczone. W praktyce, opiekunki w pracy z osobami z uszkodzonym słuchem powinny znać język migowy, który jest bardziej uniwersalny i rozpoznawalny. Alfabet Braille’a jest przeznaczony dla osób niewidomych i słabowidzących, co czyni go nieadekwatnym narzędziem w pracy z osobami z uszkodzonym słuchem. Zrozumienie tego błędnego skojarzenia jest kluczowe; osoby z uszkodzonym słuchem nie korzystają z tego systemu pisma, ponieważ nie jest on związany z ich potrzebami komunikacyjnymi. Słownik Makaton, z drugiej strony, jest systemem wspomagającym komunikację, ale jest głównie ukierunkowany na osoby z trudnościami w porozumiewaniu się, a nie na osoby głuche. Umożliwia on komunikację poprzez symbole, ale nie zastępuje języka migowego, który jest bardziej odpowiedni dla osób z uszkodzonym słuchem. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście efektywnej komunikacji i wsparcia osób z niepełnosprawnościami.