Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Pomysły, by ograniczać aktywność fizyczną lub społeczną, są niestety wbrew najnowszym zaleceniom i doświadczeniom branżowym związanym z opieką nad osobami starszymi. W praktyce bardzo często spotyka się przekonanie, że seniorzy powinni „odpoczywać” i „unikać wysiłku”, jednak właśnie taka postawa prowadzi szybciej do utraty sprawności, izolacji, a nawet depresji. Sugerowanie ograniczenia kontaktów społecznych jest wręcz przeciwskuteczne – kontakty, nawet te krótkie czy niezbyt głębokie, potrafią znacząco poprawić samopoczucie i motywację do dbania o siebie. Jeżeli chodzi o zmniejszenie aktywności werbalnej albo przejście na emeryturę, to nie są to działania, które same w sobie poprawią sprawność – wręcz przeciwnie, mogą prowadzić do wycofania i powolnego osłabiania funkcji poznawczych czy emocjonalnych. Eliminacja nałogów oczywiście jest korzystna dla zdrowia, ale samo to nie wystarczy, by utrzymać sprawność – trzeba tu działać wieloaspektowo. Zbyt duży nacisk na odpoczynek i unikanie wysiłku często wynika z obaw o bezpieczeństwo seniora, jednak standardy opieki pokazują, że to aktywizowanie – nie wycofywanie – przynosi długofalowe korzyści. Typowym błędem jest tu myślenie, że wiek ogranicza możliwości rozwoju, a przecież wiele osób w wieku 68 lat może być bardzo aktywnych i samodzielnych, jeśli tylko pozwoli im się działać i zapewni odpowiednie wsparcie. Skupienie się wyłącznie na jednym aspekcie, np. samej diecie czy samym ograniczeniu nałogów, pomija całościowe potrzeby podopiecznego. Dobre praktyki branżowe wyraźnie wskazują, że utrzymanie sprawności to suma różnych działań: ruchu, kontaktów, dobrego żywienia i aktywnego stylu życia.