Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Wiele osób wybierając środki do zajęć terapeutycznych kieruje się ogólnym założeniem, że każda aktywność jest wartościowa lub że różnorodne pomoce będą odpowiednie niezależnie od rodzaju terapii. Jednak w przypadku choreoterapii, czyli terapii ruchem przy muzyce, kluczową rolę odgrywa właśnie muzyka i możliwość jej odtwarzania. Książki czy magnetofon mogą wydawać się przydatne w innych formach terapii zajęciowej, jak na przykład biblioterapia czy reminiscencja, ale nie zapewniają niezbędnych warunków do przeprowadzenia typowego zajęcia z choreoterapii. Zdjęcia rodzinne oraz komputer mogłyby być pomocne w zajęciach z zakresu treningów pamięci czy pracy z technologią, jednak ich zastosowanie w terapii ruchem jest mocno ograniczone – komputer teoretycznie może odtworzyć muzykę, ale nie jest to rozwiązanie wygodne i praktyczne w środowisku pracy opiekuna, szczególnie z osobami starszymi lub z ograniczoną mobilnością. Z kolei wybierając kolorowe czasopisma oraz płyty z muzyką, można wprawdzie połączyć elementy terapii reminiscencyjnej z choreoterapią, lecz czasopisma nie pełnią żadnej roli w części ruchowej zajęć i mogą tylko rozpraszać uwagę uczestników. Takie połączenie środków nie jest rekomendowane przez żadne standardowe procedury terapii zajęciowej – praktyka pokazuje, że prostota i funkcjonalność są najważniejsze. Typowym błędem jest też przekonanie, że im więcej środków, tym lepiej – tymczasem niewłaściwie dobrane pomoce mogą przeszkadzać zamiast wspierać. Choreoterapia wymaga skoncentrowania się przede wszystkim na ruchu i muzyce, więc najlepiej sprawdzają się po prostu dobrze dobrane płyty oraz sprzęt do ich odtwarzania. Właśnie taki zestaw daje najwięcej możliwości pracy, pozwala wprowadzić uczestników w nastrój sprzyjający ekspresji ruchowej i osiągnąć cele terapeutyczne w sposób efektywny i przyjazny dla podopiecznych.