Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Wielu osobom może się wydawać, że wyręczanie podopiecznego w każdej czynności lub ograniczanie jego aktywności do niezbędnego minimum to najlepszy sposób, by nie nadwyrężać jego organizmu. Jednak takie podejście stoi w sprzeczności z zasadami nowoczesnej opieki nad osobami ze stwardnieniem rozsianym, szczególnie w okresie remisji choroby. Nakłanianie do intensywnych ćwiczeń może być wręcz niebezpieczne – zmęczenie i przeciążenie nie wpływają korzystnie na układ nerwowy chorego, a ryzyko urazów jest naprawdę realne. Z kolei całkowite wyręczanie w codziennych czynnościach czy ograniczanie aktywności jedynie do wyjścia z łóżka w celu zaspokojenia potrzeb fizjologicznych prowadzi do szybkiego zaniku mięśni, rozwoju przykurczów, a także pogorszenia stanu psychicznego – poczucie bezradności i zależności od innych bardzo obniża jakość życia. Z mojego doświadczenia wiele osób w dobrej wierze popada w skrajności, chroniąc chorego aż za bardzo, co paradoksalnie pogarsza jego stan. Prawidłowe podejście polega na tym, by wspierać podopiecznego w samodzielnym wykonywaniu czynności, motywować do aktywności dostosowanej do jego możliwości i nie wyręczać w sprawach, które jest w stanie zrobić sam, nawet jeśli robi to wolniej czy mniej sprawnie. Zasada ta jest mocno akcentowana w programach rehabilitacji i standardach pracy opiekunek środowiskowych. Warto pamiętać, że nadmierna opiekuńczość czy źle dobrana aktywizacja działają na niekorzyść chorego, a rolą opiekunki jest szukanie złotego środka pomiędzy wsparciem a samodzielnością.