Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Wysiłkowe nietrzymanie moczu bardzo często bywa źle rozumiane, co niestety prowadzi do wyboru nieodpowiednich metod terapii. Część osób zakłada, że skoro problem dotyczy pęcherza moczowego, to trzeba ćwiczyć bezpośrednio ten narząd – na przykład próbować go „wzmacniać”, co jednak nie ma większego sensu, bo pęcherz jest narządem mięśniowym, ale jego głównym zadaniem jest magazynowanie moczu, a nie kontrolowanie wycieku podczas wysiłku. Praktycznie rzecz biorąc, ćwiczenia stricte na pęcherz nie istnieją, a większość zaleceń skupia się właśnie na strukturach otaczających, czyli mięśniach dna miednicy. Kolejny mit to przekonanie, że jeśli poprawimy funkcje zwieraczy odbytu, to problem się rozwiąże. Owszem, dno miednicy stanowi jedną całość i te struktury są połączone, ale rolę główną w kontroli oddawania moczu odgrywa zwieracz cewki moczowej oraz mięśnie wokół niej. Ćwiczenia na zwieracz odbytu mogą w pewnym stopniu poprawić ogólną kondycję tych okolic, ale nie są terapią celowaną w wysiłkowe nietrzymanie moczu. Praktyka pokazuje też, że ćwiczenia poprawiające ukrwienie skóry nie mają żadnego wpływu na mechanizmy utrzymywania moczu, bo to zupełnie inna kwestia fizjologiczna. Wydaje mi się, że takie błędne założenia wynikają z uproszczonego podejścia – szukamy najprostszych rozwiązań, a często problem jest bardziej złożony. Standardy branżowe i wszystkie aktualne wytyczne wyraźnie mówią o ćwiczeniach wzmacniających mięśnie miednicy mniejszej jako podstawie postępowania. Z mojego punktu widzenia warto edukować się w tym zakresie, bo nawet osoby związane z ochroną zdrowia miewają tu wątpliwości.