Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Prawidłowy dobór sprzętu rehabilitacyjnego to podstawa skutecznej terapii i poprawy samodzielności pacjenta. Często pojawia się mylne przekonanie, że kula łokciowa, laska wielopunktowa czy nawet balkonik są uniwersalne i można je zastosować w każdej sytuacji, gdy tylko pacjent ma problemy z poruszaniem się. Niestety, w przypadku znacznej dysfunkcji ręki, zwłaszcza gdy wymagana jest możliwość przeniesienia ciężaru ciała na barki, te rozwiązania się nie sprawdzają. Kula łokciowa wymaga sprawnej dłoni i nadgarstka – ciężar ciała rozkłada się tu głównie na przedramieniu i dłoni, więc u osób z osłabieniem ręki czy bólem chwytu będzie to wręcz niebezpieczne. Laska wielopunktowa, choć daje trochę więcej stabilności niż zwykła laska, również wymaga sprawnego chwytu i koordynacji ruchowej w obrębie ręki, więc nie jest dobrym wyborem przy poważnych ograniczeniach funkcji kończyny górnej. Balkonik natomiast jest sprzętem wspierającym przede wszystkim osoby z obustronnym osłabieniem kończyn dolnych lub zaburzeniem równowagi – nie nadaje się, gdy jedna z rąk nie może efektywnie uczestniczyć w podpieraniu się. Z mojego doświadczenia wynika, że wielu uczniów i początkujących fizjoterapeutów nie zwraca uwagi na to, przez którą część ciała faktycznie przenoszony jest ciężar – a to kluczowa sprawa. Warto pamiętać, że standardy i dobre praktyki rehabilitacyjne wskazują na konieczność indywidualnego doboru sprzętu, z uwzględnieniem nie tylko rodzaju dysfunkcji, ale też siły, koordynacji i ogólnej sprawności pacjenta. W przypadku dysfunkcji ręki najważniejsze jest, by sprzęt pozwalał odciążyć słabą kończynę, a tego nie osiągniemy laska, balkonikiem czy kulą łokciową, jeśli ręka nie daje stabilnego podparcia. Takie błędy myślowe wynikać mogą z braku znajomości mechaniki ruchu i fizjologii wsparcia ciała – warto na to zwrócić szczególną uwagę, bo źle dobrany sprzęt może wręcz pogorszyć stan chorego.