Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
Najlepszym sposobem na spędzanie wolnego czasu przez osobę z chorobą Alzheimera, która w ostatnim czasie odczuwa dużą dezorientację w otaczającym ją świecie, jest
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Przeglądanie rodzinnych albumów w towarzystwie opiekunki jest najwłaściwszą formą spędzania czasu wolnego przez podopiecznego z chorobą Alzheimera, ponieważ ta aktywność angażuje nie tylko osobę z demencją, ale także jej opiekuna. Interakcja z rodziną poprzez wspomnienia może pomóc w ułatwieniu rozpoznawania twarzy, miejsc, a także w aktywizowaniu pamięci długotrwałej. Tego typu działania sprzyjają poczuciu bezpieczeństwa i stabilizacji emocjonalnej, co jest niezwykle ważne dla osób z chorobą Alzheimera. Wspólne przeglądanie albumów stwarza również okazję do prowadzenia rozmów, co może sprzyjać poprawie umiejętności komunikacyjnych. Warto zaznaczyć, że w terapii osób z demencją często wykorzystuje się reminiscencję, czyli przypominanie sobie przeszłych wydarzeń, co może w znaczący sposób poprawić ich samopoczucie oraz jakość życia. Dobre praktyki w pracy z osobami z demencją wskazują na potrzebę zapewnienia im bezpiecznego i komfortowego środowiska, w którym mogą dzielić się swoimi wspomnieniami. Przeglądanie albumów jest zatem doskonałym sposobem na realizację tych celów.
Słuchanie muzyki nadawanej w radio, choć może być przyjemne i relaksujące, nie angażuje w sposób znaczący pamięci czy umiejętności interpersonalnych, co jest kluczowe w pracy z osobami z chorobą Alzheimera. Muzyka może wywoływać emocje i wspomnienia, jednak nie stymuluje aktywnie interakcji między podopiecznym a opiekunem, co jest istotne w kontekście terapii reminiscencyjnej. Oglądanie filmów akcji, szczególnie tych, których podopieczny wcześniej nie widział, może być zbyt wymagające i dezorientujące, a to z kolei może prowadzić do frustracji i zniechęcenia. Osoby z demencją często mają trudności z przetwarzaniem nowych informacji, co sprawia, że nowe filmy mogą być trudne do zrozumienia i przyswojenia, a tym samym mogą negatywnie wpływać na ich poczucie komfortu. Czytanie książek, które podopieczny dobrze zna, również nie jest optymalnym rozwiązaniem, ponieważ może to prowadzić do monotonii i braku wyzwań intelektualnych. Osoby z chorobą Alzheimera potrzebują różnorodnych bodźców, które wspierają ich rozwój i aktywność umysłową, a jednocześnie dają poczucie bezpieczeństwa. Koncentrowanie się na znanych i bliskich tematach, takich jak wspomnienia rodzinne, jest kluczem do lepszej jakości życia w tej grupie pacjentów.