Zawód: Opiekunka środowiskowa
Kategorie: Dokumentacja i organizacja pracy Wsparcie społeczne i instytucjonalne Choroby i niepełnosprawności
Prawidłowo wybrana odpowiedź – diagnozowanie – to fundament każdej profesjonalnej opieki nad podopieczną. To właśnie na tym etapie określa się stan biopsychospołeczny, czyli oceniasz nie tylko zdrowie fizyczne, ale również kondycję psychiczną oraz sytuację społeczną osoby. W praktyce oznacza to, że dokładnie obserwujesz, jak radzi sobie ona z czynnościami dnia codziennego, typu samodzielne jedzenie, ubieranie się, kontakt ze środowiskiem czy wyrażanie emocji. Dobrze przeprowadzony proces diagnozowania pozwala trafnie zidentyfikować potrzeby, np. czy wymaga wsparcia w higienie osobistej, pomocy w nawiązywaniu relacji z rodziną, albo wsparcia psychologicznego. Moim zdaniem właśnie od rzetelnej diagnozy zależy skuteczność dalszych etapów pracy – bo jeśli coś przeoczysz na początku, planowanie i realizacja będą po prostu chybione. W branży opiekuńczej i pielęgniarskiej to taka podstawa jak fundament w domu – nie da się go pominąć. Według standardów zawodowych, np. Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego czy wytycznych WHO, ocena biopsychospołeczna to pierwszy krok procesu pielęgnacyjnego, poprzedzający planowanie, wdrożenie oraz ocenę efektów. Z własnego doświadczenia wiem, że im więcej uwagi poświęcisz tej wstępnej analizie, tym mniej niespodzianek w dalszej pracy. Dobrą praktyką jest korzystanie z narzędzi takich jak skale funkcjonalne (np. Barthel, Lawtona), które umożliwiają bardziej obiektywną ocenę stanu podopiecznej.