Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

To pytanie pokazuje, jak łatwo można się pomylić, kiedy oceniamy potrzeby osoby po operacji ortopedycznej wyłącznie przez pryzmat rutynowych, codziennych czynności. Wiele osób myśli automatycznie o przyjmowaniu leków czy pomocy przy posiłkach, bo to są główne obowiązki opiekunki w wielu przypadkach. Jednak tu sytuacja jest bardziej złożona. Podopieczna jest sprawna intelektualnie, więc prawdopodobnie nie będzie miała problemu z samodzielnym przyjmowaniem leków – wystarczy jej tylko przypomnieć lub przygotować rozpisane dawki. Podobnie jest ze spożywaniem posiłków – jeśli nie ma zaburzeń neurologicznych, nie trzeba jej karmić, może jeść sama, wystarczy że przygotuje się jej jedzenie. Planowanie miesięcznego budżetu brzmi jak rzecz ważna, ale dla osoby świeżo po operacji, która przez najbliższe tygodnie nawet nie wyjdzie z domu, to raczej drugorzędna sprawa. Największym wyzwaniem jest dostępność produktów żywnościowych – bo jak tu zrobić zakupy, jeśli nie można się swobodnie przemieszczać? Często opiekunowie zapominają o tej barierze i zakładają, że skoro podopieczny chodzi po mieszkaniu o kulach, to pewnie da sobie radę ze wszystkim. Tymczasem wyjście do sklepu to zupełnie inny poziom trudności – schody, nierówności, torby z zakupami, ryzyko poślizgnięcia i przede wszystkim zmęczenie. W praktyce błędne założenie, że leki czy jedzenie są większym problemem, wynika z braku uwzględnienia ograniczeń ruchowych i tego, że osoba świeżo po endoprotezie wymaga wsparcia 'na zewnątrz', czyli właśnie z zakupami. Tak sugerują nawet standardy opieki środowiskowej oraz wytyczne dla opiekunów domowych. Właściwa diagnoza potrzeb na tym etapie to podstawa – w przeciwnym razie łatwo pominąć element, który ma wpływ na całość funkcjonowania chorego w domu.