Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
Opiekunka od niedawna zajmuje się starszą panią, która robi wrażenie skrytej, jest małomówna. Na zadawane pytania odnośnie swoich zainteresowań odpowiada milczeniem, wydaje się nie mieć sprecyzowanych upodobań. W tej sytuacji organizując zajęcia należy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Oferowanie różnych form aktywności dostosowanych do możliwości podopiecznej oraz rozwijanie tych, które sprawiają jej najwięcej przyjemności, jest kluczowym podejściem w opiece nad osobami starszymi. To podejście nie tylko przyczynia się do poprawy jakości życia seniora, ale również sprzyja aktywizacji społecznej i psychicznej. Praktyczne przykłady obejmują proponowanie różnych form zajęć, takich jak czytanie książek, słuchanie muzyki, gry planszowe czy zajęcia rękodzielnicze, dostosowując je do fizycznych i psychicznych możliwości podopiecznej. Zgodnie z zasadami gerontologii i dobrymi praktykami w opiece długoterminowej, ważne jest, aby brać pod uwagę indywidualne preferencje i potrzeby seniorów. Proces ten powinien być oparty na budowaniu zaufania, co pozwoli na bardziej otwarte rozmowy i odkrywanie ukrytych upodobań. Angażowanie podopiecznej w różne aktywności może również pomóc w przełamaniu jej oporów oraz pozytywnie wpłynąć na jej samopoczucie, a także relacje interpersonalne. Takie podejście wspiera holistyczne podejście do opieki, które uwzględnia nie tylko aspekty fizyczne, ale także emocjonalne i społeczne.
Każde z podejść, które nie uwzględnia indywidualnych potrzeb podopiecznej, może prowadzić do niepożądanych skutków. Rozmawianie z osobą starszą do momentu, aż się na coś zdecyduje, może być odebrane jako presja, co może pogłębić jej obawy i niechęć do angażowania się w aktywności. Tego typu strategia nie szanuje autonomii seniora, co jest fundamentalne w pracy z osobami starszymi, oraz może prowadzić do frustracji zarówno opiekuna, jak i podopiecznej. Czekanie, aż podopieczna sama zacznie organizować swój czas, może skutkować osamotnieniem oraz pogłębianiem jej izolacji, co jest sprzeczne z celem pracy opiekuna, jakim jest wsparcie w tworzeniu aktywnego życia. Narzucenie określonego sposobu spędzania czasu również jest nieefektywne, ponieważ każdy człowiek ma swoje unikalne potrzeby i pragnienia, które powinny być respektowane. Takie podejścia mogą prowadzić do frustracji oraz braku zaangażowania ze strony podopiecznej, co jest niezgodne z zasadami zindywidualizowanej opieki. Kluczem do sukcesu jest współpraca, a nie dyrektywa, co należy podkreślić w każdym aspekcie opieki nad osobami starszymi.