Odpowiedź "grupowa" jest prawidłowa, ponieważ organizowanie czasu wolnego w grupie niesie ze sobą wiele korzyści, zwłaszcza dla osób z ograniczeniami zdrowotnymi, takimi jak stwardnienie rozsiane. Wspólne aktywności sprzyjają integracji społecznej, co może pozytywnie wpłynąć na samopoczucie psychiczne podopiecznej, która odczuwa bezużyteczność. Uczestnictwo w grupie nie tylko umożliwia nawiązanie relacji z innymi ludźmi, ale także pozwala na wymianę doświadczeń i wsparcie emocjonalne. Przykłady takich działań mogą obejmować wspólne zajęcia artystyczne, terapie zajęciowe lub grupy wsparcia, które są zgodne z zaleceniami dobrych praktyk w zakresie opieki nad osobami z przewlekłymi schorzeniami. W ten sposób podopieczna może zyskać poczucie przynależności oraz aktywności, co jest kluczowe dla jej zdrowia psychicznego i fizycznego. Ważne jest, aby takie grupy były odpowiednio zorganizowane, uwzględniając potrzeby uczestników oraz zapewniając im komfort i bezpieczeństwo.
Sugerowanie indywidualnego organizowania czasu wolnego w kontekście przedstawionej sytuacji może prowadzić do izolacji i pogłębienia poczucia bezużyteczności u podopiecznej. Oferowanie wsparcia w formie indywidualnych zajęć często nie uwzględnia elementu społecznej interakcji, który jest kluczowy dla osób z chronicznymi schorzeniami. Ponadto, podejście publiczne może być niewłaściwe, jeżeli nie zapewnia odpowiedniej atmosfery bezpieczeństwa i komfortu, co jest szczególnie ważne dla osób czujących się wrażliwie z powodu swojego stanu zdrowia. W przypadku świetlicowej formy, brak dostosowania do specyficznych potrzeb chorej kobiety może skutkować brakiem ciekawych i angażujących aktywności. Zbyt duża różnorodność uczestników i brak indywidualnego podejścia mogą prowadzić do frustracji i braku zainteresowania. Wreszcie, aktywności grupowe muszą być odpowiednio moderowane i dostosowane do możliwości fizycznych uczestników, aby nie tylko promować integrację, ale także unikać przeciążenia, które mogłoby pogorszyć stan zdrowia. Wybór grupowej formy organizacji czasu wolnego nie tylko sprzyja integracji, ale także pozwala na wspólne pokonywanie trudności, co jest nieocenione w kontekście stwardnienia rozsianego.