Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Wiele osób błędnie zakłada, że pozycja siedząca czy leżenie na boku ułatwi zakraplanie leku do oka, ale w praktyce te opcje mogą utrudnić całą procedurę, zwłaszcza dla osoby, która robi to pierwszy raz. Podanie kropli w pozycji siedzącej, z głową uniesioną do góry, wydaje się wygodne, ale niestety często prowadzi do tego, że pacjent mimowolnie zamyka oko lub przekrzywia głowę, co skutkuje rozlaniem leku albo połową kropli lądującą na policzku. Jeszcze gorszym wyjściem jest opieranie zakraplacza o spojówkę – to chyba jeden z najczęstszych błędów, jaki można popełnić. Po pierwsze, istnieje wtedy spore ryzyko przeniesienia bakterii z zakraplacza na oko, co grozi poważną infekcją, a po drugie, można przez przypadek podrażnić albo nawet uszkodzić spojówkę. Odchylanie górnej powieki też nie jest dobrą praktyką. Górna powieka jest mniej stabilna i trudniej ją kontrolować, a krople mogą wtedy spływać zupełnie nie tam, gdzie trzeba. Dodatkowo, podanie leku pod kątem, na przykład 45 stopni, nie daje precyzji – lek może się rozlać albo nie dotrzeć w odpowiednie miejsce, czyli do worka spojówkowego. Jeszcze jednym dość powszechnym błędem jest zakładanie, że leżenie na boku daje lepszy dostęp do oka – w rzeczywistości pacjent w tej pozycji czuje się mniej pewnie i trudno mu zachować nieruchomość, co może powodować niepotrzebny stres. Najlepsze efekty osiąga się, gdy pacjent leży na wznak, odchyla dolną powiekę i nie dotyka spojówki końcówką zakraplacza. To minimalizuje ryzyko powikłań i gwarantuje skuteczne podanie leku, zgodnie z zaleceniami medycznymi. W codziennej pracy widzę, że jeśli ktoś raz nauczy się tej poprawnej techniki, potem dużo łatwiej radzi sobie z samodzielną aplikacją kropli.