Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Wiele osób sądzi, że głównym powodem stosowania odzieży ochronnej przez opiekunkę jest wyłącznie ochrona siebie lub podopiecznego przed drobnoustrojami, ewentualnie zabezpieczenie prywatnej odzieży. To jednak uproszczone spojrzenie na temat, które może prowadzić do błędnych decyzji w praktyce. Samo zabezpieczanie odzieży prywatnej, chociaż faktycznie jest pewnym dodatkowym plusem, nie może być interpretowane jako główny cel – to bardziej kwestia komfortu niż bezpieczeństwa czy wymogów higienicznych. Z kolei skupienie się tylko na ochronie siebie lub wyłącznie podopiecznego wypacza ideę wzajemności i dwukierunkowości ochrony, którą podkreślają wszystkie poważne wytyczne branżowe. W rzeczywistości środki ochrony indywidualnej mają na celu rozdzielenie mikroflory opiekunki i osoby podopiecznej, bo każda ze stron ma swoją specyfikę odporności i może być nosicielem innych drobnoustrojów. Z mojego punktu widzenia dość często spotykanym błędem jest myślenie, że rękawiczki czy fartuchy są potrzebne tylko wtedy, gdy to podopieczny ma infekcję – tymczasem opiekunka również może być źródłem zakażenia. Takie myślenie jest zbyt wąskie, bo nie bierze pod uwagę faktu, że ochrona działa w obie strony i obejmuje cały wachlarz sytuacji, od codziennych czynności po nagłe wypadki. W branży uznaje się, że odpowiedzialność za bezpieczeństwo rozciąga się na obie strony relacji opiekuńczej. Dopiero takie całościowe ujęcie zapewnia prawdziwą skuteczność środków ochrony i wpisuje się w standardy profesjonalnej opieki. W praktyce oznacza to, że opiekunka powinna zawsze myśleć o podwójnym aspekcie ochrony, nie tylko swoim, nie tylko podopiecznego, ale obu jednocześnie.