Podanie leków zgodnie z zaleceniem lekarza to absolutna podstawa w pracy opiekunki. Każdy lek może mieć inne działanie i różne warunki podania – niektóre leki trzeba przyjmować na czczo, inne po posiłku, jeszcze inne o konkretnej porze dnia. Moim zdaniem, ścisłe trzymanie się zaleceń lekarza jest tutaj kluczowe, bo tylko wtedy mamy pewność, że terapia będzie skuteczna i bezpieczna dla podopiecznego. W praktyce czasem jest pokusa, żeby podać lek 'tak jak zawsze', ale to właśnie takie rutynowe podejście bywa niebezpieczne. Przykładowo – antybiotyki często wymagają regularnych odstępów czasowych, a leki na nadciśnienie mogą mieć różne sposoby dawkowania. Z mojego doświadczenia wynika, że dobrym nawykiem jest prowadzenie notatek dotyczących godzin podania leków i dokładne odczytywanie wszystkich instrukcji. Taka ostrożność nie tylko zabezpiecza zdrowie podopiecznego, ale też chroni opiekuna przed odpowiedzialnością za ewentualne skutki uboczne. Standardy pracy w opiece zdrowotnej jednoznacznie mówią, że samodzielna zmiana godzin lub sposobu podania leków bez konsultacji z lekarzem to błąd medyczny. Lepiej czasem dopytać lekarza lub farmaceutę, niż ryzykować własną interpretacją. Takie postępowanie to nie tylko dobry zwyczaj, ale wręcz wymóg zawodowy.
Prawidłowe podawanie leków to temat, który często budzi wątpliwości, zwłaszcza jeśli ktoś opiera się na własnej intuicji albo ogólnych przekonaniach. Przyjęło się uważać, że leki podaje się po posiłku – wiele osób myśli, że to bezpieczniejsze dla żołądka. Jednak nie wszystkie leki działają tak samo, niektóre wchłaniają się lepiej przed jedzeniem, a inne mogą nawet szkodzić, jeśli nie zostaną podane zgodnie z precyzyjną instrukcją. Zdarza się, że ktoś kieruje się własnym doświadczeniem lub wiedzą praktyczną z życia codziennego, ale medycyna nie opiera się na domysłach. W mojej opinii to częsty błąd, bo każdy podopieczny ma indywidualnie dobraną farmakoterapię. Lekarze bardzo dokładnie określają, kiedy i jak należy przyjmować dany preparat – i nie dzieje się tak przypadkowo. Na przykład leki na tarczycę zazwyczaj podaje się rano na czczo, z kolei niektóre witaminy lub preparaty żelaza – razem z posiłkiem. Kierowanie się własną wiedzą, nawet jeśli wynika z lat praktyki, może prowadzić do groźnych pomyłek. Przestrzeganie zaleceń lekarza to nie tylko dobra praktyka, ale wręcz obowiązek wynikający z przepisów i standardów pracy opiekuna. Typowym błędem myślowym jest także przekonanie, że „skoro u mnie działało”, to zadziała u każdego podopiecznego. Niestety, każdy organizm jest inny, a leki mają określone interakcje i działania niepożądane. Pomijanie tych niuansów często prowadzi do problemów zdrowotnych, czasem także poważnych powikłań. Dlatego tak ważne jest, by nie eksperymentować na własną rękę i zawsze realizować dokładnie to, co zalecił lekarz prowadzący.