Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Silwoterapia bywa mylona z różnymi innymi formami aktywizacji, szczególnie gdy nie zgłębimy dokładnie, co oznacza ten termin. Często pojawia się przekonanie, że każda forma rozrywki, która sprawia przyjemność, jak gry i zabawy, czytanie książki albo słuchanie muzyki, może być zaliczona do tej grupy. Jednak, patrząc technicznie i zgodnie z definicją, silwoterapia to metoda terapeutyczna, która bazuje na fizycznym przebywaniu w lesie, czyli wśród drzew. Nie chodzi tutaj o ogólną aktywność, ale o kontakt z konkretnym środowiskiem naturalnym. Gry i zabawy, choć są świetną metodą integracji czy stymulacji ruchowej, nie spełniają założeń silwoterapii, bo nie opierają się na związku z naturą w sensie stricte leśnym. Podobnie czytanie książek, które rozwija wyobraźnię i zdolności poznawcze, ale nie daje tych samych korzyści sensorycznych i biologicznych, co kontakt z drzewami i świeżym powietrzem. Słuchanie muzyki to oczywiście ważny element terapii zajęciowej, wprowadza relaks i może poprawić nastrój, jednak nie ma bezpośredniego związku z oddziaływaniem środowiska leśnego na organizm. Częstym błędem myślowym jest też utożsamianie terapii z dowolną przyjemną czynnością – w rzeczywistości każda metoda ma swoją specyfikę i naukowe podstawy. Silwoterapia została przebadana pod kątem wpływu na układ nerwowy, odpornościowy i emocjonalny, bazuje na zmysłowym doświadczaniu przyrody i jest zalecana w branżowych rekomendacjach dla opiekunów środowiskowych. Warto znać tę różnicę i nie wrzucać wszystkich aktywności do jednego worka, bo wtedy naprawdę łatwo pominąć to, co najważniejsze w pracy z seniorami czy osobami wymagającymi wsparcia.