Zawód: Opiekunka środowiskowa
Kategorie: Dieta i żywienie Choroby i niepełnosprawności
Nadczynność tarczycy (hipertyreoza) to stan, w którym gruczoł tarczowy produkuje nadmierne ilości hormonów tarczycy, co prowadzi do przyspieszenia metabolizmu. Objawy, takie jak nadmierna potliwość, drżenie rąk, nerwowość, oraz utrata masy ciała, są charakterystyczne dla tego schorzenia. W praktyce może to prowadzić do zwiększonej aktywności fizycznej i psychicznej, a także do trudności w zasypianiu. Jednym z kluczowych badań diagnostycznych jest oznaczenie stężenia hormonów tarczycy we krwi, takich jak tyroksyna (T4) i trójjodotyronina (T3), a także hormonu stymulującego tarczycę (TSH). W przypadku nadczynności tarczycy, poziom TSH jest zazwyczaj obniżony, podczas gdy poziomy T3 i T4 są podwyższone. Leczenie nadczynności tarczycy może obejmować farmakoterapię, taką jak inhibitory syntezy hormonów tarczycy, jod radioaktywny, a w niektórych przypadkach operację. Dobrą praktyką w opiece nad osobami z nadczynnością tarczycy jest monitorowanie objawów i regularne kontrolowanie poziomu hormonów, co pozwala na dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta.