Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
Kategorie: Pierwsza pomoc i bezpieczeństwo Dieta i żywienie
Opiekunka zaobserwowała, że podopieczna chorująca na astmę ma wyraźne problemy z oddychaniem, jest spocona i zasiniona. W celu ułatwienia podopiecznej oddychania należy zastosować ułożenie w pozycji
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
W przypadku zaostrzenia astmy, kiedy pacjentka ma wyraźne trudności z oddychaniem, spocenie i zasinienie, pozycja wysokiego siedzenia z lekkim pochyleniem do przodu to naprawdę podstawa. To ułożenie fachowo nazywa się pozycją ortopnoiczną. Pozwala ona na maksymalne wykorzystanie mięśni oddechowych oraz lepsze rozprężenie klatki piersiowej. W praktyce wygląda to tak, że osoba siedzi na łóżku lub krześle, a jej ramiona często spoczywają na stole lub poduszce przed nią. Moim zdaniem to opcja, która daje poczucie ulgi, bo ciężar ciała przesuwa się do przodu, a mięśnie dodatkowe (jak np. mięśnie karku, obręczy barkowej) mogą lepiej wspierać oddychanie. Taka pozycja jest szeroko rekomendowana zarówno w podręcznikach pielęgniarstwa, jak i przez Polskie Towarzystwo Chorób Płuc. Z mojego doświadczenia – nawet osoby, które regularnie doświadczają duszności, same instynktownie przyjmują właśnie to ułożenie. Warto dodać, że pozycje leżące, szczególnie na wznak czy na brzuchu, mogą wręcz pogarszać drożność dróg oddechowych, bo utrudniają ruchy przepony. Zawsze lepiej postawić na praktykę sprawdzoną przez lata – najpierw usadź podopieczną, podeprzyj jej ręce, zapewnij spokój i monitoruj objawy. To taki złoty standard działania przy ostrych napadach duszności.