Opiekunka zauważyła, że podopieczna bardzo lubi dzieci. Spacerując w pobliskim parku szybko nawiązuje z nimi kontakt i prowadzi rozmowy. Opiekunka nawiązała kontakt z opiekunem koła wolontariatu działającym w pobliskiej szkole i przy jego pomocy zorganizowała odwiedziny dzieci u podopiecznej. Którą metodę pracy wykorzystała opiekunka?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Opiekunka zastosowała metodę organizowania środowiska, co jest kluczowym aspektem w pracy z osobami zależnymi, szczególnie w kontekście osób starszych lub niepełnosprawnych. Organizowanie środowiska polega na tworzeniu sprzyjających warunków do interakcji i aktywności społecznych. W opisywanej sytuacji, opiekunka dostrzegła pozytywną relację podopiecznej z dziećmi i wykorzystała ją, aby wzbogacić jej codzienne życie. Poprzez współpracę z wolontariuszami, stworzyła możliwości kontaktu, co ma pozytywny wpływ na samopoczucie i jakość życia osoby starszej. Przykład ten ilustruje, jak istotne jest dostosowanie otoczenia do potrzeb podopiecznego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w opiece społecznej i gerontologii. Takie działania mogą również przyczynić się do przełamywania izolacji społecznej, co jest szczególnie ważne w kontekście osób z ograniczoną zdolnością do nawiązywania kontaktów. Warto podkreślić, że organizowanie środowiska nie ogranicza się tylko do fizycznych aspektów, ale obejmuje również emocjonalne wsparcie, co w pełni realizuje założenia holistycznego podejścia do opieki.
Wybierając metodę pracy z grupą, można zakładać, że opiekunka skupiłaby się na interakcji w szerszym zbiorze ludzi, co w tej sytuacji nie miało miejsca. W kontekście podopiecznej, która ma szczególne preferencje dotyczące dzieci, metoda ta nie jest adekwatna, ponieważ nie uwzględnia indywidualnych potrzeb i preferencji jednostki. Metoda projektu socjalnego zakłada realizację zorganizowanego przedsięwzięcia o określonym celu, które w przypadku podopiecznej nie miało miejsca, gdyż głównym celem było umożliwienie odwiedzin, a nie realizacja długoterminowego projektu. W kontekście pracy z indywidualnym przypadkiem, choć może to wydawać się zrozumiałe, to jednak nie oddaje pełnej wartości interakcji z otoczeniem, która była kluczowa w tym przypadku. Opiekunka zrealizowała działania mające na celu włączenie podopiecznej w życie społeczności, co jest bardziej zgodne z organizowaniem środowiska. Często w myśleniu o metodach pracy pojawia się błąd polegający na szufladkowaniu działań bez uwzględnienia ich kontekstu i indywidualnych potrzeb, co prowadzi do nieporozumień i niewłaściwych wniosków w obszarze opieki społecznej.