Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
Kategorie: Aktywizacja i czas wolny Wsparcie społeczne i instytucjonalne
Osobie w pierwszym okresie przystosowania do niepełnosprawności przede wszystkim należy udzielić wsparcia
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Udzielenie wsparcia emocjonalnego osobie, która dopiero co doświadcza niepełnosprawności, jest absolutną podstawą i zgodne z tym, jak uczą m.in. specjaliści rehabilitacji społecznej czy psychologowie pracujący przy adaptacji do nowych warunków życia. To nie jest tylko sucha teoria – osobiście widziałem nie raz, jak taka osoba zmaga się z szokiem, żalem, czasem nawet złością, poczuciem straty czy lękiem o przyszłość. Gdy człowiek po wypadku lub chorobie nagle traci pełną sprawność, to przede wszystkim wali mu się świat – i w tym momencie najważniejsze jest, żeby miał obok kogoś, kto po prostu wysłucha, okaże zrozumienie, nie zacznie od razu radzić czy wymagać aktywności. W praktyce wsparcie emocjonalne polega na tworzeniu atmosfery akceptacji, szczerej rozmowy, czasem po prostu obecności. Takie podejście podkreślają chociażby wytyczne WHO czy Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji – zanim pojawi się miejsce na rozwojowe działania czy wsparcie materialne, musi się pojawić przestrzeń na przeżycie emocji, które są zupełnie naturalne. Trzeba pamiętać, że osoba w pierwszym okresie przystosowania do niepełnosprawności często przechodzi przez tzw. fazy adaptacji – od zaprzeczenia, przez bunt, aż po akceptację i nowe plany. Bez wsparcia emocjonalnego ten proces może się zatrzymać albo pójść w niewłaściwą stronę. Z mojego doświadczenia najwięcej daje po prostu obecność i autentyczne wsparcie, a nie od razu konkretne rady czy propozycje rozwiązań. To taka podstawa, bez której ciężko ruszyć dalej – i tak właśnie widzą to profesjonaliści w tej branży.