Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Temat udzielania wsparcia podczas kąpieli osobom niesamodzielnym jest mocno powiązany z realną oceną ryzyka i stopniem trudności codziennych czynności. Zdarza się, że wybierając osoby chore na cukrzycę czy z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, kierujemy się przekonaniem, że każda choroba przewlekła albo każdy rodzaj niepełnosprawności oznacza konieczność pomocy przy kąpieli. To nie zawsze tak działa. Osoba z cukrzycą, jeśli nie ma innych powikłań neurologicznych, problemów z poruszaniem się czy utraty przytomności, zazwyczaj nie potrzebuje wsparcia przy kąpieli – wystarcza edukacja na temat bezpieczeństwa, np. żeby nie kąpać się zbyt długo w gorącej wodzie, sprawdzać stopy na obecność ran, ale nie sama czynność kąpieli jest tu zagrożeniem. Z kolei osoby niesłyszące od urodzenia, mimo że mogą mieć problem z komunikacją, przeważnie są całkowicie sprawne ruchowo i nie mają ograniczeń wymagających pomocy przy myciu – tutaj największym wyzwaniem jest jasne przekazanie zasad bezpieczeństwa. Jeśli chodzi o osoby z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, one często są wystarczająco samodzielne, by zadbać o higienę osobistą – mogą potrzebować nadzoru albo drobnych podpowiedzi, ale nie bezpośredniej pomocy fizycznej. Najczęstszy błąd to mylenie typu czy nasilenia problemu z jego realnym wpływem na samodzielność – opiekunka powinna zawsze rozważyć, na ile zaburzenia motoryczne i ryzyko upadków (jak w zaawansowanym Parkinsonie) rzeczywiście ograniczają możliwość samodzielnego wykonania kąpieli. To jest kluczowy element profesjonalnego podejścia, zgodnego z wytycznymi i praktyką pracy w opiece.