Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Przy wykonywaniu okładów ciepłych można się łatwo pomylić, jeśli nie zna się dokładnie ich mechanizmu działania i zasad bezpieczeństwa. Często pojawia się przekonanie, że do takich okładów można użyć praktycznie dowolnego płynu, który jest „dezynfekujący” albo szeroko stosowany w pielęgnacji skóry. Jednak to podejście jest mylne i może prowadzić do niepożądanych skutków. Na przykład 2% spirytus salicylowy ma właściwości odkażające, ale zawiera również kwas salicylowy, który mocno wysusza i może podrażnić skórę, zwłaszcza przy cieple i wilgoci. W ogóle nie jest rekomendowany do okładów rozgrzewających, bo nie poprawia efektu termicznego, a wręcz zwiększa ryzyko podrażnień. Z kolei 0,9% chlorek sodu, czyli popularna sól fizjologiczna, jest używany głównie do przemywania ran, oczu czy nawilżania, ale nie ma żadnych właściwości rozgrzewających ani naczyniorozszerzających. Użycie jej do okładu ciepłego nie przynosi żadnych dodatkowych korzyści, a wręcz jest marnowaniem materiału. 3% kwas borowy był dawniej wykorzystywany do płukania ran czy skóry, ale obecnie praktycznie się od tego odchodzi, bo może być toksyczny przy dłuższym kontakcie, a jego działanie rozgrzewające jest znikome. Typowym błędem jest myślenie, że skoro coś dezynfekuje, to nadaje się do wszystkiego – niestety, nie zawsze to idzie w parze z efektem, jakiego oczekujemy w okładzie rozgrzewającym. Przy okazji warto pamiętać, że tylko 70% spirytus etylowy ma udowodnione działanie podnoszące temperaturę lokalnie, szybko ulatnia się z powierzchni skóry i nie powoduje takich skutków ubocznych jak inne preparaty. Dlatego zawsze warto kierować się aktualnymi standardami, a nie tylko intuicją czy przyzwyczajeniem.