Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Wiele osób sądzi, że codzienna zmiana zajęć czy zapewnienie różnorodności aktywności jest korzystna dla osób z chorobą Alzheimera, ale to spory błąd myślowy – szczególnie na początkowym etapie choroby. Zmienność otoczenia oraz rutyny może prowadzić do nasilenia dezorientacji, lęku i frustracji. Wydawanie poleceń i nagradzanie za ich wykonanie, choć z pozoru motywujące, często powoduje stres i poczucie porażki u osób z zaburzeniami poznawczymi, bo nie zawsze są one w stanie zrozumieć lub zapamiętać instrukcje. Z kolei zmiana pory posiłków czy zachęcanie do samodzielnych spacerów bez nadzoru niesie ze sobą niebezpieczeństwo zagubienia się i zaburza poczucie bezpieczeństwa. Wyręczanie podopiecznej w codziennych czynnościach na tym etapie jest też nietrafione – odbiera jej resztki samodzielności i może prowadzić do przyspieszenia utraty sprawności. Różnorodne zajęcia nie zawsze są dostosowane do realnych możliwości osoby z otępieniem i mogą ją przytłoczyć. Branżowe wytyczne, jak zalecenia Światowego Stowarzyszenia Alzheimera czy polskich organizacji opiekuńczych, podkreślają potrzebę stabilności, jasnych komunikatów i podtrzymywania aktywności w znanych ramach. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby początkujące w tej pracy łatwo ulegają przekonaniu, że „im więcej się dzieje, tym lepiej” – tymczasem przy Alzheimera mniej znaczy więcej, a najważniejsze jest wsparcie poznawcze i przewidywalność. Odpowiednia opieka to znalezienie równowagi między stymulacją a poczuciem bezpieczeństwa, a nie ciągłe wprowadzanie zmian czy nadmierne wyręczanie.