Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
Podopieczna ceni sobie czas spędzany w towarzystwie roślin i kwiatów oraz zajmuje się uprawą ogródka przydomowego. W celu wspierania jej pasji opiekunka powinna zasugerować jej aktywności
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Hortikuloterapia to terapia, która wykorzystuje procesy związane z uprawą roślin oraz interakcję z nimi w celu wspierania zdrowia psychicznego i fizycznego. Jest to doskonały wybór dla podopiecznej, która ma zamiłowanie do kwiatów i ogrodnictwa, ponieważ angażuje ją w aktywności, które są zgodne z jej zainteresowaniami. Przykładowe zajęcia mogą obejmować wspólne sadzenie roślin, dbanie o ogród czy tworzenie kompozycji kwiatowych. Tego typu aktywności nie tylko rozwijają umiejętności manualne, ale także wpływają na poprawę samopoczucia, poczucie sprawczości i więzi społecznych. W praktyce hortikuloterapia jest stosowana w różnych placówkach, takich jak domy seniora czy ośrodki rehabilitacyjne, gdzie terapeuci mogą dostosować programy do indywidualnych potrzeb uczestników, zgodnie z ich preferencjami i możliwościami. Dobre praktyki w hortikuloterapii zalecają korzystanie z lokalnych roślin oraz angażowanie podopiecznych w cały proces, co zwiększa ich motywację i zadowolenie z zajęć.
Estetoterapia, mimo że skupia się na estetycznych aspektach otoczenia, nie jest odpowiednia dla podopiecznej, która pragnie zaangażowania w pracę z roślinami i ich pielęgnację. Estetoterapia koncentruje się na odbiorze piękna i może obejmować różne formy sztuki, co nie odpowiada potrzebom osoby z zamiłowaniem do ogrodnictwa. Chromoterapia, czyli terapia kolorami, bazuje na wpływie barw na samopoczucie, co również nie jest adekwatne w kontekście potrzeby praktycznych zajęć związanych z roślinami. Ludoterapia, z kolei, wykorzystuje zabawę jako narzędzie terapeutyczne, lecz w tym przypadku nie angażuje bezpośrednio zainteresowania podopiecznej do uprawy ogrodu czy kwiatów. Wybór terapii powinien być ściśle związany z indywidualnymi preferencjami i zainteresowaniami, dlatego kluczowe jest zrozumienie, że każda z wymienionych metod terapeutycznych ma inne cele i przeznaczenie. Typowym błędem jest mylenie różnych form terapii i stosowanie ich w sytuacjach, które wymagają konkretnego, zindywidualizowanego podejścia, jak ma to miejsce w przypadku hortikuloterapii.