Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
Podopiecznego leżącego w łóżku cierpiącego na duszność spoczynkową opiekunka powinna układać w pozycji
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Pozycja Fowlera jest oceniana jako jedna z najkorzystniejszych dla pacjentów cierpiących na duszność, ponieważ umożliwia swobodne oddychanie i zmniejsza obciążenie mięśni oddechowych. Układając pacjenta w tej pozycji, unika się ucisku na przeponę, co jest szczególnie istotne w przypadku osób z problemami oddechowymi. W pozycji Fowlera, z tułowiem uniesionym pod kątem 30-90 stopni, następuje poprawa wentylacji płucnej dzięki lepszemu rozkładowi ciśnienia wewnątrz klatki piersiowej. W praktyce, pozycja ta jest często stosowana w szpitalach oraz w opiece domowej jako standard w opiece nad pacjentami z chorobami układu oddechowego. Daje to przestrzeń na ekspansję płuc, co zwiększa wymianę gazową. Warto pamiętać, że zmiana pozycji pacjenta powinna być przeprowadzana ostrożnie, z uwzględnieniem jego stanu zdrowia, aby uniknąć niepotrzebnego stresu oraz dyskomfortu.
Układanie pacjenta na boku może być stosowane w niektórych sytuacjach, jednak nie jest to optymalna pozycja dla osób z dusznością spoczynkową. Taka pozycja może ograniczać przestrzeń dostępnej dla płuc, co prowadzi do dalszego pogorszenia wentylacji i może powodować zwiększone napięcie mięśni oddechowych. Pozycja na brzuchu, chociaż czasami jest wykorzystywana w celu zwiększenia komfortu pacjentów, również nie jest zalecana w przypadku duszności, gdyż może nasilać uczucie duszności i ograniczać swobodny przepływ powietrza. Pozycja Trendelenburga, polegająca na uniesieniu nóg pacjenta powyżej poziomu głowy, jest z kolei nieodpowiednia dla pacjentów z problemami oddechowymi, ponieważ może prowadzić do zwiększenia ciśnienia w obrębie klatki piersiowej, co dodatkowo utrudnia oddychanie. Całkowity brak wiedzy na temat fizjologii oddychania oraz wpływu pozycji ciała na układ oddechowy prowadzi do podejmowania nieefektywnych działań, które mogą stawiać pacjenta w niebezpieczeństwie. Właściwe ułożenie pacjenta jest kluczowym elementem opieki zdrowotnej, a zrozumienie fizjologicznych zasad rządzących oddychaniem jest niezbędne dla każdej osoby pracującej w tym obszarze.