Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Wybór zajęć powinien być zawsze uzasadniony zainteresowaniami oraz charakterem materiałów używanych przez podopiecznego. Chociaż krawiectwo, dziewiarstwo czy metaloplastyka to ciekawe i wartościowe rzemiosła, ich profil zasadniczo różni się od pracy z resztkami skóry. Krawiectwo w praktyce skupia się na tkaninach, szyciu ubrań czy tekstyliów użytkowych – to zupełnie inne techniki niż te stosowane w kaletnictwie, gdzie liczy się obróbka grubej, sztywnej skóry, a nie cienkich materiałów tekstylnych. W przypadku dziewiarstwa podstawą jest tworzenie dzianin – szalików, swetrów, czapek – przy użyciu włóczki i drutów, co nie ma żadnego bezpośredniego związku ze skórą. Metaloplastyka z kolei to praca w metalu, polegająca na gięciu, kuciu, spawaniu czy lutowaniu metali – tutaj zupełnie inny rodzaj materiału i narzędzi wchodzi w grę. Częstym błędem myślenia jest utożsamianie „biżuterii” tylko z metalem bądź przypisywanie każdej pracy manualnej do krawiectwa, ale w praktyce rzemiosło zawsze powinno być dopasowane do specyfiki materiału. Praca ze skórą wymaga zupełnie odmiennych umiejętności – chociażby w kontekście doboru klejów, narzędzi do cięcia czy metod łączenia. Tak więc wybierając zajęcia powinno się patrzeć przede wszystkim na to, z jakim materiałem dana osoba chce pracować i jakie techniki są dla niego charakterystyczne. Właśnie dlatego tylko kaletnictwo daje tu możliwość rozwoju w pracy z resztkami skóry, a inne wskazane dziedziny rzemiosła nie pozwolą osiągnąć zamierzonych efektów.