Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Prawidłowy zakres stężenia glukozy we krwi u zdrowej osoby dorosłej na czczo wynosi zazwyczaj od 70 do 99 mg/dl, a dwie godziny po posiłku nie powinien przekraczać 140 mg/dl – tak przynajmniej wynika z wytycznych Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego. Wynik 242 mg/dl świadczy o istotnej hiperglikemii, czyli poważnie podwyższonym poziomie cukru we krwi. Często spotykam się z mylnym przekonaniem, że taki wynik to tylko "lekko powyżej normy" lub nawet "w normie" – niestety, jest to bardzo niebezpieczne uproszczenie. Długotrwale utrzymujące się wysokie stężenie glukozy prowadzi do uszkodzeń naczyń, nerek, nerwów i siatkówki oka, a także może skutkować ostrymi powikłaniami, jak kwasica ketonowa lub śpiączka hiperglikemiczna. Z kolei odpowiedź sugerująca, że 242 mg/dl to "poniżej normy" jest całkowicie błędna – niedocukrzenie, czyli hipoglikemia, to wartości poniżej 70 mg/dl. W praktyce opiekuna, bagatelizowanie hiperglikemii lub uznawanie jej za stan lekko odbiegający od normy, jest poważnym błędem, który może narazić podopiecznego na bezpośrednie zagrożenie życia. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby z przewlekłą hiperglikemią mają wyraźnie gorsze rokowania i częściej trafiają do szpitali z powodu powikłań. Kluczowe jest rozróżnianie stanów zagrożenia i szybkie reagowanie na alarmujące wyniki pomiarów. Dobre praktyki branżowe wymagają, by każdy wynik powyżej 200 mg/dl traktować bardzo poważnie i zgłaszać personelowi medycznemu, zwłaszcza jeśli pojawiają się objawy pogorszenia samopoczucia. Odpowiednia edukacja i czujność mogą zapobiec dramatycznym skutkom nieleczonej hiperglikemii.