Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Podejmując decyzję o formie integracji dla osoby starszej, warto brać pod uwagę jej indywidualne preferencje, możliwości zdrowotne oraz poziom potrzeby kontaktów społecznych. Wybór wyjścia do kina może wydawać się atrakcyjny, ale w praktyce nie zawsze sprzyja integracji – seanse to raczej bierne uczestnictwo, brak żywego dialogu czy współpracy z innymi. Podobnie wyjście do biblioteki – chociaż łączy się z zainteresowaniami literackimi, to jednak jest czynnością samotniczą, rzadko pozwala nawiązać bliższy kontakt z ludźmi, a biblioteki nie zawsze oferują dedykowane zajęcia integracyjne dla seniorów. Natomiast warsztaty terapii zajęciowej są wskazane raczej dla osób z niepełnosprawnościami lub deficytami wymagającymi szczególnej terapii, a niekoniecznie dla seniorów, którzy chcą po prostu poszerzyć grono znajomych i wyjść z izolacji. Bardzo często spotykam się z przekonaniem, że każda aktywność poza domem będzie korzystna – niestety to nie zawsze tak działa. Kluczowe jest, by aktywność dawała możliwość rozmowy, współpracy i wspólnego przeżywania. Standardy opieki nad osobami starszymi kładą nacisk na aktywną integrację społeczną, a nie tylko bierną obecność w przestrzeni publicznej. Błąd myślowy polega tutaj na utożsamianiu każdej formy wyjścia z domu z pełnowartościową integracją. Z mojego doświadczenia wynika, że tylko działania, które łączą wspólne zainteresowania z możliwością poznania nowych osób, realnie ograniczają poczucie samotności i podnoszą jakość życia osób starszych. Odpowiednia aktywizacja społeczna to coś więcej niż tylko zapewnienie czasu wolnego – to tworzenie warunków do nawiązywania relacji i poczucia przynależności.