Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Wiele osób przyjmuje, że leki nasenne należy zażyć dużo wcześniej przed snem, żeby organizm miał czas na ich wchłonięcie i „przygotowanie się” do snu. To błąd, który wynika najczęściej z braku znajomości mechanizmu działania tego typu farmaceutyków. W praktyce leki nasenne, zwłaszcza te przepisywane osobom starszym, są tak skomponowane, żeby działały szybko i skutecznie ułatwiały zasypianie, ale również żeby nie powodowały skutków ubocznych rano. Jeżeli lek zostanie podany 4 czy 3 godziny przed snem, to jego efekt może już minąć w chwili, gdy podopieczny rzeczywiście kładzie się spać. To prowadzi do tego, że osoba nadal nie może zasnąć, a dodatkowo narasta frustracja lub pojawiają się skutki uboczne, na przykład senność w nietypowych porach, zaburzenia równowagi czy splątanie. Zażycie leku 1,5-2 godziny przed snem również nie jest rekomendowane – to podejście wynika z mylenia leków nasennych z lekami o przedłużonym działaniu lub z lekami uspokajającymi, które rzeczywiście mogą mieć inny profil podawania. W standardach pielęgniarskich i opiekuńczych powtarza się jasno: leki nasenne zażywa się tuż przed snem, najlepiej 0,5-1 godzinę wcześniej, żeby osiągnęły szczytowe stężenie wtedy, gdy osoba rzeczywiście kładzie się spać. Opiekunki środowiskowe powinny więc zawsze pytać o instrukcje lekarza i trzymać się zaleceń z ulotki, bo zażywanie leku zbyt wcześnie nie tylko nie poprawi jakości snu, ale może wręcz ją pogorszyć. Czasami przekonanie, że „im wcześniej, tym lepiej”, bierze się z ogólnych wyobrażeń o lekach, ale farmakokinetyka w tym przypadku mówi wyraźnie: leki nasenne działają najlepiej wtedy, gdy są przyjęte tuż przed planowanym snem.