Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
Kategorie: Wsparcie społeczne i instytucjonalne Choroby i niepełnosprawności
Podopieczny miał udar niedokrwienny lewej półkuli mózgu. Doszło do uszkodzenia ośrodka mowy, w wyniku którego występuje u niego afazja ruchowa. Który sposób porozumiewania się z podopiecznym jest najskuteczniejszy?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Osoba po udarze niedokrwiennym lewej półkuli mózgu, szczególnie z uszkodzeniem ośrodka Broki, doświadcza tzw. afazji ruchowej – to znaczy, że rozumie mowę, ale ma ogromne trudności z jej ekspresją. Dlatego zadawanie krótkich, prostych pytań, na które można odpowiedzieć pojedynczym słowem lub gestem, jest zdecydowanie najskuteczniejszym podejściem. W praktyce wygląda to tak, że zamiast pytać „Jak się dziś czujesz i czy boli cię głowa?” lepiej zapytać po kolei: „Boli cię głowa? Tak czy nie?”, „Chcesz się napić?” itd. W branży opiekuńczej to właściwie podstawa pracy z osobami z afazją – takie postępowanie pozwala podopiecznemu zachować poczucie sprawczości i godności, bo sam może udzielać odpowiedzi, nawet jeśli są one bardzo krótkie. Moim zdaniem, spokojne tempo rozmowy, użycie wspierających gestów albo obrazków też bywa bardzo pomocne. Warto pamiętać, że osoby z afazją ruchową często są sfrustrowane niemożnością wyrażenia myśli, więc cierpliwość i dostosowanie komunikacji do ich możliwości ma tutaj kluczowe znaczenie. To też jest zgodne z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Neurologicznego oraz z praktyką logopedyczną – krótkie, jasno zadane pytania, bez nacisku na pełne zdania, są najlepszym sposobem na efektywną komunikację.