Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Wiele osób zakłada, że osoba z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim będzie wymagała wsparcia praktycznie przy każdej codziennej czynności, np. przy sprzątaniu, robieniu zakupów czy nawet przy czynnościach higienicznych. To dość popularny stereotyp, ale nie do końca zgodny z rzeczywistością i standardami opieki. Osoby z lekką niepełnosprawnością intelektualną potrafią wykonywać proste prace porządkowe, potrafią zorganizować sobie zakupy czy zadbać o podstawową higienę, zwłaszcza jeśli wcześniej zostały tego nauczone – i większość z nich mieszka samodzielnie lub z rodziną, prowadząc względnie niezależne życie. Oczywiście, mogą czasami potrzebować wsparcia, ale raczej bardziej w kwestii motywacji czy przypomnienia, a nie ciągłej pomocy. Typowym błędem myślowym jest tu przecenianie stopnia niesamodzielności tych osób. W praktyce największe trudności zaczynają się tam, gdzie pojawia się potrzeba ogarnięcia zawiłych procedur, formalności i abstrakcyjnego myślenia – jak właśnie w urzędzie. Niezrozumienie tego prowadzi do niepotrzebnego ograniczania samodzielności i sprawczości osoby z niepełnosprawnością. Branżowe wytyczne i codzienna praktyka pokazują, że celem opiekuna jest wspieranie, a nie wyręczanie tam, gdzie podopieczny może sobie poradzić sam. Skupienie się na pomocy przy sprawach urzędowych to nie tylko praktyczne podejście, ale i zgodne z zasadami nowoczesnej opieki oraz szacunku do autonomii osoby wspieranej.